పుట:సింహాసన ద్వాత్రింశిక (కొరవి గోపరాజు).pdf/408

అష్టమాశ్వాసము

347

⁠

పరిఖేదము గల దది యె వ్వరిమూలము చెప్పు మనిన వాఁ డనుమతుఁడై.

⁠ 117

సీ.⁠

ఏ మని చెప్పుదు నిటక్రింద హూణదే         శాధీశుఁడైన మాయయ్య తీఱె నాయెడరున వచ్చి దాయాదు లందఱు         రాజ్యంబు చేకొని ప్రాభవమున వెడలఁ దోపించినఁ గడుదుఃఖితుండనై         యొక హితుం డైన సేవకుని గూడి యేతెంచి యిచట నాజ్ఞాతులచేనైన         యభిషంగ మోర్వంగ నలవి గాక

⁠

ఆ.⁠

యొంటి నడవి నిట్టిమంటఁ జాఁ గడఁగితిఁ బరిభవంబునొంది బ్రదుకుకంటె నిదియ మేలు గాఁగ మది నిశ్చయించితి ననిన నాతఁ డతిదయాళుడగుచు.

⁠ 118

క.⁠

పగవా రొ త్తినయప్పుడు జగ మెఱుఁగం దెగుట మొండె సైరణ యొండెం దగుఁ గాక మిగుల నొగులుచు మగవాఁడై మగువపగిది మడియుట తగునే.

⁠ 119

చ.⁠

ఇటు విను చేటులేని బ్రతు కే నొనరించెద నీకు వైరిసం కట మడఁగుం బదాతితురగద్విరదంబులు గల్గు నర్థము క్కట మగు వీని గొమ్మని విధానము లేర్పడఁ జెప్పి చేతియా ఖటికయు యోగడండమును గంథయు వానికి నిచ్చెఁ జెచ్చెరన్.

⁠ 120

శా.⁠

తత్సామర్థ్యమునం బదాతితురగస్తంబేరమౌఘంబు న త్యుత్సేథంబగు సర్వముం గలిగినన్ హూణక్షితీశాత్మజుం

⁠