పుట:సింహాసన ద్వాత్రింశిక (కొరవి గోపరాజు).pdf/278

పంచమాశ్వాసము

217

ఉ.⁠

నావుడుఁ జూచి యతఁడు మనంబు యథాస్థితి నిల్పి యిట్లను న్వేవురు బాంధవు ల్గలుగ వేదనఁ బొందఁగ నాకు నేల మీ కీవిధిచొ ప్పెఱుంగఁ దగునేని వినుం డిఁక వింధ్యకందర గ్రావముఁ జెంది యుండె నొకరక్కసుఁ డక్కడ నిక్కువంబుగన్.

⁠ 68

శా.⁠

ఆమాంసాగనుఁ డుక్కు పిక్కటిలఁగా నాత్మాంతికద్వాదశ గ్రామాంకస్థుల నెల్లవారలఁ దినంగా నందఱు న్భీతి మై స్తోమం బై చని సాగి మొక్క యొకమర్త్యు న్నిత్యము న్నీ బహి ర్భూమి న్నిల్పెద మారగింపుము నవాపూపాదియుక్తంబుగన్.

⁠ 69

మ.⁠

అని సంప్రార్థన చేసి యేఁగి నిజమర్యాదావిధిం బ్రాప్తుఁ డౌ మనుజుం గమ్మనిపిండివంటలును సన్మానంబుతోఁ దెచ్చి య ప్పనసేయం గని యార్చుచు న్వెడలి వ్యాపాదించి[1] తృప్తాస్థగాఁ దినుచుండుం దనుజుండు యత్నమునఁ బత్నీయుక్తుఁడై నిచ్చలున్.

⁠ 70

వ.⁠

ఇ ట్లనుదినంబును నరబలి జరగు నెల్లిటిదినంబున.

⁠ 71

క.⁠

మన్మిత్రుఁ డైన యొక్కద్వి జన్మకుమారకుని వరుస చనుదెంగిన దే తన్మూలము నాశోకము సన్మార్గికిఁ గలియుగమున సౌఖ్యము గలదే.

⁠ 72

మ.⁠

అనిన న్విస్మయ మంది మేము ఖగవర్యా నీకు నవ్విప్రబా లునకుం జుట్టఱికంబు కీలుం జెప్పుమా నావుడున్ వినరయ్యా యుపకారహీనుఁడ భయావిష్ణుండ నిర్భాగ్యజీ వనుఁడం జెప్పెద దీని కారణము మీవాలాయపుంబల్కులన్.

⁠ 73

1. యార్భాటించి