పుట:సింహాసన ద్వాత్రింశిక (కొరవి గోపరాజు).pdf/27

xxvi

క. “ధర్మేతిష్ఠతి తే బు
    ద్ధిర్మనుజాధీశ" యనుచు దీవించినఁ ద
    న్మర్మంబెఱింగి నృపుఁడా
    ధర్మము చొప్పెట్టి దనిన దైవజ్ఞుండున్.

క. నీవది యెఱుఁగవె ధర్మము
   త్రోవంజనువాఁడు భక్తితోఁ దన శక్తిన్
   దేవబ్రాహ్మణ పూజలు
   గావింపఁగవలయు విగతకల్మషుఁ డగుచున్.

క. గురువును దేవరగా స
   త్పురుషుని గురువుగ నిజాశ్రితునిఁ బ్రాణముగాఁ
   బరవనితఁ గన్నతల్లిగఁ
   బరధనము విషంబుగాఁగ భావింపఁదగున్.

గీ. అన్నదానము దుర్భిక్షమైనయప్పు
   డంబుదానంబు నిర్జలంబైనచోట
   నభయదానంబు శరణార్థియైనవేళఁ
   జేయుటుచితంబు ఘన దయాశీల మలర.

క. కృత్యాకృత్యవిచారము
   నిత్వోచితదాన మాత్మనియమము బుధసాం
   గత్యము పరోపకారము
   సత్యము వినయంబు నయము జరుపఁగ వలయున్.

ఉ. ఈ కొలదిం దదంగము లనేకవిధంబుల నుండు నన్నియున్
    నీకడ నొప్పుచున్న వవనీవర నావుడు విద్యలందుఁ బ్ర
    త్యేకసమర్థుఁడైన నృపుఁడిప్పటి యేఁటి ఫలంబుఁ జెప్పు మా
    నాకని యానతిచ్చిన మనంబున నాద్విజుఁ డుత్సహించుచున్.