ప్ర థ మా శ్వా స ము.
47
ఆవలికథఁ దెల్పు మనె నంబుజూక్షి,
యా వనితను జూచి యటు కలవాణి
యరిగి పురోవర్తియగు నృపుఁ జూచి
తరుణీలలామ! యీ ధాత్రీవరుండు
భోజనృపాలుండు పుణ్యశీలుండు
తేజోంబుజాప్తుండు దేవారిసుతుఁడు
జనదేవుఁ డను రాజు సౌందర్యశాలి
కనకాంగి! మొగ మెత్తి కనుఁగొను మితని1120
వీనిపొందుకు వేల్పువిరిబోణులైన
మానసంబునఁ గోరి మరులు చెందుదురు
అనిన సమ్మతి లేని యా యంబుజాక్షిఁ
గని యవ్వలికి నేగి కలవాణి వలికె
వీఁడె పాండ్యవిభుండు విశ్రుతకీర్తి
వాఁడిమీఱినవాఁడు వైరులయెడల
నరసాగ్రగణ్యుండు జయవర్మ యనెడు
నరపాలుఁ డితఁడే ననబోణి! చూడు
ఇతఁ డింపుగాఁడేని యెలనాఁగ! యతఁడు
ప్రతిలేని చోళభూపాలవర్యుండు1130
శ్రుతవంతుఁడను రాజు సురరాజతుల్యుం
డతులవిక్రమకళాహతవైరిబలుఁడు
నలకూబరజయంతనవరూపశాలి
యలివేణి యీతని నంగీకరించు
మీతఁడు సరిపోడె యిభరాజగమన!
ఈతఱి తిరిగి చూ డీ రాజవరుని
ఇతఁడె కాంభోజభూమీశ్వరాత్మజుఁడు
