344
శ్రీనివాసవిలాససేవధి
కైపుగాఁ బులితోలు గట్టి చల్లడము
పయి తేకుటాకులు పసగా బిగించి
మయి నిగ్గు చీకటిన్ మరిమరి గురియ
గ్రుమ్మరు కాటుకకొండయో యనఁగ
నెమ్మిమీరఁగ వచ్చి యెల్లవారలును 890
వెరగంది చూడ న వ్విభుడుండు నగరు
బిరబిరఁ జొచ్చి యా పృథివీశునెదుట
నిలిచి కేల్మోడ్చి వన్నియల చెన్నొందు
చిలుకఁ గానుకయిచ్చి చెలిమి ని ట్లనును
సామి! నే వేంకటాచలమున నెపుడు
గోమైన నొక పెద్దకొలనిచెంగటను
కొంతచేతులపాటి కొఱ్ఱచేన్ జేసి
యెంతయు బతుకుచు నెలమి నుండుదును
దినము నాచేనెల్ల తెల్లని పంది
తిని పోవసాగె నే తిలకించి దాని 900
నేయఁబోయిన నమ్ము లెక్కవు వలలు
వేయంగ నవియెల్ల వేయుదున్కలుగఁ
దగఁ ద్రుంచి యురుకు నోదంబునఁ బడదు
వెగటుమందుల కట్టు వెస సడ్డగొనదు
మంతరించిననైన మట్టుకురాదు
చెంతఁజేరి యదల్పఁ జివ్వున నెగయు
నీలాగు మేయంగ నెదపడి నేను
చాల విచారంబు సంధిల్లఁ గేల
వాలుబూనుక తెంపు వడిసేయ నెంచి
చాలఁగడంగుచో సరగ నం దొక్క 910
