262
శ్రీనివాసవిలాససేవధి
కనకముఖరి చెంత కానల నంత
మొనసి వేటాడుచు మోద ముప్పొంగ 280
మదగజంబుల ద్రుంచి మగ్గించి పులులఁ
జదిచి సింగంబుల శరభాళి నడచి
కుదియించి పందులఁ గొట్టిఖడ్గముల
పొదలునీహామృగంబును వెంబడించి
చనిచని యాకాశజనపాలునగర
ఘనతరోద్యానంబుఁ గదియ నేగుటయు
ఘోటవేగంబునఁ గూడి రాలేక
నాటవికభటాళి యందందు చెదరి
కానక విభుని యా కానల వెతక
నేనుఁగు లవ్వారి కెంతయు బెదరి 290
యులికి రాఁ జూచి య య్యువిదలు వెఱచి
తరులచాటుకుఁ జేరి తల్లడిల్లుచును
హాహారవము మీఱ నార్చుచుండంగ
నా హరి తురగంబు నందు వెంబడిగ
నరుదెంచినం జూచి య య్యళ్కు దీరి
హర్ష విస్మయముల నలరుచుండంగ
వారణేంద్రము శ్రీనివాసు నీక్షించి
మీరి పోఁజాలక మించిన భక్తి
నెరుగుచందంబున నెత్తరంబైన
శిరము వంచి కరంబు చెలఁగఁ బై కెత్తి 300
స్వర్ణముఖరిచెంత కానమున పద్మిని వేంకటాధీశుఁజూచుట.
వినయంబుతోడుత వేవేగ మరలి
తన గుంపుతో వనాంతరమున నరుగ
