చతుర్థాశ్వాసము.
217
సురల కాతనియున్కి చొప్పడఁ దెలిపె
అంతఁ జింతించి యయ్యమరులు దుఃఖ
సంతప్తులై పాకశాసనుఁ డెంత990.
పనిసేసె సురరాజ్యపతి యెవ్వఁ డింక
నని మంతనముసేయ న య్యింద్రమంత్రి
పిసఁ దప్పుపని దలపెట్టి రం చరసి
వెస దేవతలఁ బిల్చి వెతఁబడనేల
దొరల కొక్కెడ తప్పు దొరలదో మళ్ల
పరిజను లది చక్కబఱచరో జగతి
మనము నయ్యింద్రుఁ గ్రమ్మఱఁ దోడితెచ్చి
ఘనతసేయగఁ బాడిగాదె పోద మని
యందఱిఁ దోడ్కొని యరిగి యచ్చెంత
బొందుగా నింద్రునిఁ బొగడి గానంబు1000.
సేయించఁగ నతండు శీఘ్రంబ వెడలి
పాయ కా గురునకుఁ బ్రణతు లొనర్చి
తలవంచుకొని సిగ్గు దనర నిల్చుటయు
నల బృహస్పతి యింద్రు నలమి యిట్లనియె
సురరాజ! లజ్జచే సృక్క నేమిటికి
నురుతరమచ్ఛక్తి యోన్యనీకంబు
మోహనాకృతిఁ జెందు మేటి యచ్చరల
మోహనకలఁ దేల్చి మోద మొందుచును
నందనం బన మేరునగకందరములఁ
బొందుమీద విహారములు చేసికొనుచు1010.
మెరుగుదువ్వటముల మేను కైసేసి
సురరాజ్యపాలన చొప్పడ సల్పు
