182
శ్రీనివాసవిలాససేవధి
యుంటిని నీతండ్రి నుగ్రుని వేడు
కొంటిని దనుజూరిఁ గొలిచితి మరియు
జలజాయుధునిగన్న జవరాలిఁ గూర్మి
యలరి భజించితి యందరికరుణ
నిను జూడఁగలిగెను నేటికి నాదు
మనసులో నెడ దీరె మరియుఁ గన్గొనఁగ
వడదాకి నీ మోము వాడ నేమిటికి
నొడలు గందఁగ నేలనో తెల్పవయ్య
అనవు డా తల్లికి హరునకున్ మ్రొక్కి
వినయంబు మీరంగ వినతుఁడై నిల్చి150.
వినుఁడు మీ కారుణ్య విభవంబుచేత
కుమారుఁడు తారకవధవలనఁ దనకుఁ గలిగిన బాధను దెల్ఫికొనుట
సనిఁ గ్రూరుఁ డగుతాగకాసురుఁ ద్రుంచి
జయము గొంటిని సురసంఘంబు బొగడ
నయిన నప్పుడు బ్రహ్మహత్య యత్యుగ్ర
ముగ వచ్చెఁ గావున మున్నెందు లేని
దగ దప్పి యాకలి తరచయ్యె నట్టి
పాతకం బెడల నుపాయంబు దెల్పు
మేతీర్థమునఁ గ్రుంకి యిపుడు భుజింపఁ
బరిశుద్ధి నొందుదు బడలి కయ్యెడిని
పరమేశ! తడయక పల్కవే యనిన160.
దక్షాధ్వరధ్వంసి తనయునిఁ గరుణ
వీక్షించి తాను నివ్విధమున దక్షు
తలద్రుంచి బ్రహ్మహత్యయును జెందుటయుఁ
గలుషనిష్కృతి యైనకథయును దెల్చి
