పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/21

⁠

ల్కెడునత్తామర నుంచి బ్రహ్మ నలజైగీషవ్యుఁడు న్వానిపెం దొడ నిల్చెం బసిబిడ్డచందమున రుద్రుం డర్కకోటిప్రభన్.

⁠ 144

గీ.⁠

అది కనుంగొని యిదియు మాయాబలంబు, విశ్వరూపధరుండు శ్రీవిష్ణుఁ డనుచు ధారుణీభర్త పలికిన నోరిమాట, నోరనే యుండఁ దత్సభాగారమునను.

⁠ 145

సీ.⁠

కనుపట్టె నొకచోట గండభేరుండంబు లొకవంక శరభంబు లుద్భవించె నావిర్భవించె సింహము లొక్కదిక్కున నొకచాయ బెబ్బులు లుప్పతిల్లెఁ దలచూపె నొకచక్కి దంతావళంబులు జనియించె నొకమూల సైంధవములు పొడకట్టె నొకపక్క భూమిదారంబులు మహిషంబు లొకగొంది మంద గూడె. నొక్కపట్టునఁ బుట్టె మయూరకీర, కోకిలమరాళకుక్కుటఘూకకాక మశకమత్కుణమక్షికామధుపశలభ, దందశూకాదిజంతుకదంబకంబు.

⁠ 146

క.⁠

అంతట నశ్వశిరోభూకాంతుఁడు సంయములమహిమగా మనమున సి ద్ధాంతీకరించి నిటల, ప్రాంతపరిన్యస్తహస్తపంకేరుహుఁ డై.

⁠ 147

ఉ.⁠

ఓపరమాత్ములార కరుణోదధులార నితాంతయోగవి ద్యాపరతంత్రులార తెలియ న్వశమే భవదీయ మైనయీ నైపుణి చాలుఁ జాలు ననినన్ నిజమూర్తులు దాల్చి తాపసుల్ జాపరమేశ్వరా యనిన జంతువు లన్నియుఁ బోయె మాయమై.

⁠ 148

వ.⁠

ఇట్లు మహాశ్చర్యం బైనయోగవిద్యాచాతుర్యంబునం బెక్కుపోకలం బోయి నిల్చిన మహామునులం గాంచి కలగాంచి మేలుకాంచినచందంబున డెందంబు చలింప నిలింపవల్లభనిభుం డమ్మహీవిభుండు దండప్రణామంబు లాచరించి మీరు నాకుం జూషినబహురూపంబులు మొఱంగు తెఱంగు మఱుంగు పెట్టక యెఱింగింపుం డనిన జగజ్జనసంసేవ్యు లైనకపిలజైగీషవ్యులు మందస్మితంబు వదనారవిందంబులం గంద ళింప నరనాయక నీవు నారాయణుం డెవ్విధంబునం గొలువ విధేయుం డగునని మమ్ము నడిగితివి. నారాయణుండు సమస్తంబునుం దన్నకా భావించి కొలిచినం గాని విధేయుండు గాఁడు సమస్తంబు నతం డగుట నీకుం దెలుపవలసి నారా యణగుణవిలాసములు చూపితిమి యిది మాయగా విచారింపవలవదు నారాయ ణుండు సమస్తపరిపూర్ణుం డని భావంబున దృఢీకరించి నానావిధోపచారంబుల వైదికాచారంబుల ననుదినస్నానదానజపహోమాదిపుణ్యకర్మసమర్పణంబుల బ్రా హ్మణసంతర్పణంబుల నారాధింపుము విధేయుం డయ్యెడు మా చెప్పినపరమజ్ఞాన సద్భావంబు వదలకు వెండియు నడుగవలసినసందేహంబు లడుగుము.

⁠ 149