132 రాధికాసాంత్వనము
సీ. మన కిద్ధఱికి మున్ను మఱుఁగుగా నడిచిన
మరునిముచ్చట లన్ని మఱచినావె
వదలితి చీర నాయెదుటనే బిత్తల
ననఁ జూడఁ బో కని నగితి వీవె
చెంబు పట్టుకొని చేసినపను ల్మఱచితి
చిన్నవాఁ డంటివి చింత యేమి
పంగుగా నీతొడపయి నన్ను నెక్కించి
నాకు నుబ్బస మెత్త నవ్వి తీవె
భ్రాంతి నాకను లెఱ్ఱఁబాఱుట గని నీవు
నిట్టూర్పు లిచ్చితి వట్టె యపుడు
తే. తిరిగి నీవేల బొల్లెమే స్థిరము పఱచి
చెప్పరానివి మఱి కొన్ని చేసి తీవె
మనకు జరిగిన చేష్టలు మఱచినావె
అమ్మతోఁ జెప్పఁబోకు మటంటి వీవె
మరులు కొల్పినదానవే మగువ నన్ను
నహహ! యిప్పుడు విడుచుట న్యాయమటవె. 56
చ. ఒకపరి నీకడ న్నిలిచి యుండినఁ జాలదె యొక్కసారి నీ
సొగసుమిటారపుంబయటఁ సోఁకినఁ జాలదె యొక్కతేప నీ
పగడపుమోవిపానకము పానము చేసినఁ జాలదే తపం
బొగి ఫలియించె నంచు మది నుందుఁ గదే జగదేకసుందరీ. 57
మ. అదిరా వింతవిధం బ దౌర తమకం బాయంద మింకొక్కమా
ఱది బా గాయె నటంచుఁ గన్ మొగిచి నీ వర్ధోక్తులన్ మెచ్చఁగా
మది నుప్పొంగుచుఁ బ్రక్కమార్పులను బ్రేమన్ మోహము న్మించ ని
న్మదనానందరసాబ్ధిఁ దేల్చెదను గొమ్మా సమ్మతింపం గదే. 58
సీ. అందె నైతే కదా యరవిందముఖ నేను
జేరి నీపదసేవఁ జేయుచుందుఁ
