పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/456

⁠

రథిం జూచి యమోఘబాణంబుల సుగ్రీవాంజనేయప్రముఖవలీముఖులయు రా ఘవులయుఁ బ్రాణంబులు గొనియెదం పేరు వోవనిమ్మని నియోగించిన వాఁడును యుగ్యంబులపగ్గంబులు వదలి యట్ల చేయ బలువిడిఁ దరుచరులు గురియుమహా పాషాణపాదపంబులు శరపరంపరలు నుగ్గు సేయుచుఁ గాంచనపుంఖంబులు వెలుం గ వివిధవర్ణంబులు గలుగుమయూరపత్రచిత్రితంబు లగుశిలీముఖంబులు నిగుడ మిడుతపరి గవియున ట్లంబరంబు నాచ్ఛాదించుచు బలువలలం బడినపులుఁగుల తెఱంగున నద్రిచరుల దైన్యంబు నొందించుచు ఘోరప్రకారంబున.

⁠ 693

అంగదుండు మహాకాయుం జంపుట

మ.⁠

భ్రమదాలాతముకైవడిం బసిఁడిచాపం బాతతాకృష్టివే గమునం జూడ్కికిఁ దోఁప వెండియుఁ దటిత్కల్పోరుమౌర్వీవిరా వ మఖండం బగుచుండ సాంద్రకరకావర్షంబుచేతం బతం గము [1]లె ట్టట్టయి కూల నేసెఁ గపులం గాండప్రకాండాహతిన్.

⁠ 694

ఉ.⁠

అయ్యెడ వృక్షఖండనిచయంబులుఁ బర్వతకూటకోటిపె న్వ్రయ్యలుఁ గృత్తవానరశిరశ్చరణాదులు నేమిఘట్టనం గ్రయ్యలు గట్టి యున్న రుధిరస్థలులుం బతితాస్త్రపంక్తులుం గయ్యపునేల నుగ్రగతిఁ గానఁబడం దఱు చయ్యె నెంతయున్.

⁠ 695

క.⁠

వ్రేలిడ నెడ లేకుండఁగఁ, గోలలు గాత్రములఁ గాఁడి కుసుమితవాతా స్ఫాలితరక్తాశోకాం, దోళనగతిఁ బొల్చి రసముతో యూథపతుల్.

⁠ 696

శా.⁠

వారిం జూచి ముహూర్తమాత్రము శరవ్రాతంబు సైరింపుఁడీ మీ రే నొక్కఁడఁ బూని వీని రణభూమిం గూల్తు నాపాలివాఁ డీరాత్రించరుఁ డంచు వాలితనయుం డేఁ దున్నయ ట్లున్నమై ఘోరాస్త్రంబులు వో విదిర్చికొనుచుం గ్రోధాతిరేకంబునన్.

⁠ 697

క.⁠

నిడు పొకయోజన మగుశిల, వడిఁ గొని యోరోరి దీనివాటునఁ బొడియై పడి తనుచు వైవ వాఁడును, నడుమన భల్లములఁ ద్రుంచె నాశైలంబున్.

⁠ 698

క.⁠

వక్ష మొకట నుదు రొక్కట, దక్షిణభుజ మొంట రెంట దట్టించుచు నా వృక్షచరవీరు నేసె న, లక్షితసంధానహస్తలాఘవ మొప్పన్.

⁠ 699

ఆ.⁠

అట్టు దూల నేయ నాతండు మనసిల, కఱచి ధైర్య మూఁత గాఁగ నిలిచి నిటలతలము గంటినెత్తురు మోముపైఁ, దొరఁగ నల్లఁ గేలఁ దుడిచికొనుచు.

⁠ 700

ఉ.⁠

వాలుమగంటిమిం గడఁగి వారక సాలరసాలతాలహిం తాలముఖద్రుమంబుల రణం బొనరింప నతండు తత్కరో న్మూలితచాలితోత్థితసముజ్ఝితవృక్షము లొక్కమాటు బ ల్లోలలఁ ద్రుంచి వైచి నెఱఁకుల్ వడిఁ దూఱఁగ నేయ నయ్యెడన్.

⁠ 701

1. లె ట్టట్టన