| తే. | ఎట్టివాఁ డైనఁ బగఱపై నెత్తినపుడు, విడిచిపోవునె చుట్టంబు నెడరు వేచి | 171 |
| క. | మొదల నొకవేగువానిం, గద లరయఁగఁ బనిచి పిదపఁ గార్యము సేయం | 172 |
| సీ. | హనుమంతుఁ డిట్లను నధిప పంచినచారు, లేఁగియు నింగితం బెఱుఁగ రితఁడు | 173 |
| మ. | అటు గా కొండు దలంచి వచ్చిన తెఱం గైనం గపిశ్రేణిముం | 174 |
| ఉ. | నావుడు లక్ష్మణుండు నరనాథున కి ట్లను దేవ మీరు సు | 175 |
| క. | శరణార్థి నన్నమాటకు, ధరణీశ్వర యొండుమాట దలఁపక యున్నం | 176 |
| వ. | అనిన నమ్మహీనాథుండు సుమిత్రాపుత్రు నవలోకించి. | 177 |
| క. | మృగయుం డాఁకొని వచ్చినఁ, బగవాఁ డనుతలఁపు విడిచి పరహితబుద్ధిం | 178 |
| క. | దీనుఁ గృతాంజలి నడిగెడు, వానిన్ శరణార్థిఁ జంపవలవదు శత్రుం | 179 |
| ఉ. | అంతియ కాదు చాలి శరణాగతుఁ జేకొన కున్నవాఁడు ద | 180 |
| ఆ. | అభయదానమునకు నశ్వమేధాదులు, వేయు నీడు గావు విశదకీర్తు | 181 |
| క. | ఇతఁ డనఁగ నెంత శరణా, గతుఁ డయిన దశాస్యు నైనఁ గాతున్ నాకుం | |
- ↑ గొల్పు నీవు మది యిం పరయన్
