పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/380

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


ప్రవరులఁ దోడి తెమ్ము వనపాలన విూవ యొనర్పు నా మహీ
ధవునకు నర్కపుత్రునకుఁ దద్దయు భక్తి నమస్కరించి యు
త్సవమున నేఁగి కేల్మొగిచి సర్వవనాటుల నాదరంబునన్.

550


క.

ఇనజుఁడు మిముఁ దోడ్కొని ర, మ్మని ముదమునఁ బనిచెఁ గుమతినయి యే మిమ్ముం
గినిసితి ననుగ్రహింపుఁడు, చనుఁ డంచుం బలుక వారు సంతోషమునన్.

551


వ.

ఆంజనేయపురస్సరంబుగా రామలక్ష్మణసుగ్రీవదర్శనకుతూహలచిత్తు లగుచు.

552


చ.

కమియఁగ నింగికిన్ నెగసి కన్కని మ్రాఁకులఁ గూలఁద్రోచుచున్
బ్రమరులు వాఱుచున్ దెసలు వ్రయ్యఁగ నార్చుచు శైలశృంగముల్
దుముఱుగ వీఁకఁ దన్నుచును దోయదమాలిక లోలిఁ దూల వా
లము లొగిఁ ద్రిప్పుచుం గిలకికలధ్వను లిచ్చుచు వచ్చుచున్నెడన్.

553


చ.

జనవర చింత వోవిడిచి సమ్మద మందుము వారె వానరుల్
జనకజఁ గన్నవా రగుట సంతస మందుచు వచ్చుచున్నవా
రని యినజుండు వల్క నపు డంగదముఖ్యులు వచ్చి రుత్సవం
బెనయఁగ రామలక్ష్మణకపీంద్రులకన్నులు చల్ల సేయుచున్.

554


వ.

ఇట్లు వచ్చి రామలక్ష్మణసుగ్రీవులకు నమస్కరించి హనుమంతుం బురస్కరించి
కొని యుండ నఖిలవనచరానుమతి నాంజనేయుం డి ట్లనియె.

555


క.

కనుగొంటి సీత సేమం, బున నున్నది మిమ్ము భావమున నిడికొని వా
కున రామ రామ నృప యం, చును వెస మీరాక కెదురుచూచుచు నెపుడున్.

556


ఆ.

వఱపు దాఁకి యున్నవల్లికైవడి వాడి, బాలచంద్రరేఖకపగిది డస్సి
మధుపకలితపుష్పకమాలికగతి మాసి, వసుమతీతనూజ వగలఁ బొగులు.

557


క.

మనమున మీపైఁ గూర్మియుఁ, గనుఁగవ బాష్పములు మేనఁ గార్శ్యంబును జె
క్కునఁ గెంగేలును వదనం, బున దైన్యముఁ బాయ దెపుడు భూమిజ కధిపా.

558


క.

ధరణిసుత యేకవేణీ, ధరయును నుపవాసకృశయుఁ దతఘోరతపో
నిరతయు భూశయనయు నై, పరితాపముఁ బొందు దైత్యభామలనడుమన్.

559


వ.

అని విన్నవించి దేవా మీరు సుగ్రీవుతో సఖ్యంబు సేయుటయు మీగుణచరిత్రం
బులు శుభలక్షణంబులు నెల్లవిశేషంబులు వినిపింప నెట్టకేలకు నమ్మిన
యజ్జనకతనయకు మీ రొనంగిన భద్రముద్రిక యిచ్చిన నక్కునం జేర్చి శోకింప
మెల్లనఁ గొంతదడవున కేను బోధింపం దెలివి నొంది తనకుచాంతరగతకాకనఖ
రేఖలును సరసత మీరు నించినగండస్థలమనశ్శిలాపత్రరేఖలును దలఁపింపు మ
నియె మఱియు లక్ష్మణసుగ్రీవాదులకుశలం బడిగె మూఁడవమాసంబునఁ బ్రాణం
బులు నిలుప లే ననుచు మిమ్ము వేగం గొని ర మ్మని పలికె నని పలికి.

560


క.

ప్రేమం గొంగునఁ బదిలము, గా ముడిచిన దివ్యరత్నగణఖచితం బౌ
భూమినుత యిచ్చినచూ, డామణి యిదె యనుచు రుచు లడర నిచ్చుటయున్.

561