|
గామసుఖాతిరేకమునఁ గర్జముత్రోవ యెఱుంగకున్నరు
గ్ధామజుఁ జేరి మారుతి హితంబును ధర్మముఁ దోఁప ని ట్లనున్.
| 397
|
ఉ. |
రాముఁడు నీకు నిత్యచిరరాజ్యము కంటక మాఱ నిచ్చినం
గామితభోగసంపదల గారవ మందుచు నున్నవాఁడ వా
రాముఁ డతిప్రభావుఁడు పరాక్రమశీలుఁడు సద్గుణాన్వితుం
డామహనీయకీర్తికిఁ బ్రికయం బొనరింపు కృతజ్ఞబుద్ధితోన్.
| 398
|
క. |
మనమున మిత్రుని మఱవక, తనమిత్రహితంబు సేయు తజ్జ్ఞుఁడు రాజ్యం
బును యశముఁ బ్రతాపముఁ గని, జనశేఖరుఁ డై చరించు సర్వశ్రీలన్.
| 399
|
ఉ. |
కావున నీకు రామమహికాంతుఁడు తద్దయుఁ గూర్చుమిత్రుఁ డా
భూవిభువల్లభన్ వెదకఁబూనినకాల మతీతకాల మై
పోవఁగఁ జొచ్చె నర్కసుత భూమిసుతన్ వెదకంగ వానరేం
ద్రావళిఁ బుచ్చఁగా వలయు నారఘురాముఁడు సంతసింపఁగన్.
| 400
|
క. |
ఇలఁ బాతాళమున సభ, స్స్థలి నంబుధి నాఁకపడక చరియింపఁగ శ
క్తులు గలవానరవీరులు, గల రెన్న ననేకు లేను గల నీపనికిన్.
| 401
|
చ. |
అనవుడు మారుతాత్మజునియాప్తహితోక్తుల కాత్మ నర్కనం
దనుఁడు ముదంబు నొంది నయదక్షుని నీలునిఁ జూచి వానితో
వినతులు దండపాశికులు వేగసమగ్రులు వైనవారి వే
పనుపు ప్లవంగయూథపులఁ బైపయి దిక్కులఁ గూర్చి తేరఁగన్.
| 402
|
చ. |
సరభసవృత్తి నేడుదివసంబులమీఁదటిదాఁక నేవనే
చరుఁ డిట రాక యుండు నతిసాహసుఁ డై మఱి వానిఁ బట్టి ని
ర్భరతరచండదండములపాలుగఁ జేసి వధింతు నంచు నా
తరణితనూజుఁ డేఁగె నిజధామములోనికి నంత నక్కడన్.
| 403
|
సుగ్రీవుండు తన్నుఁ గానరామికి రాఘవుండు చింతించుట
శా. |
సోమస్ఫూర్తికరంబు నిర్మలనదీస్తోమప్రవాహంబు ని
ర్జీమూతంబు నిరస్తకర్దమధరిత్రీకంబు శుభ్రకృత
వ్యోమాశాంతము ఫుల్లకాశముఁ దుషారోద్గారి యున్మీలితో
ద్దామాంభోజసరోవికాసము శరత్కాలంబు గానంబడెన్.
| 404
|
క. |
రాముఁడు వర్షారాత్ర, స్తోమము నొకభంగిఁ గడపి తోయదసమయం
బేమియు లేమియు భూమిజ, రామియుఁ దలపోసి శోకరాగము లెసఁగన్.
| 05
|
క. |
శరదాగమ మై యున్నది, తరణితనూజుండు రాక తడసెను దారా
తరుణీగురుతరకుచభర, పరిరంభణకామకేళిపరతంత్రుం డై.
| 406
|
వ. |
అని వితర్కించి హేమధాతుభూషితం బైన పర్వతాగ్రంబునం దాసీనుం డై శా
రదశ్రీ నవలోకించి సీతం దలంచి విరహచకితుం డగుచు లక్ష్మణుం గనుంగొని.
| 407
|