| ఉ. |
దానికి నాత్మలోపల మతంగమునీశ్వరుఁ డాగ్రహంబునన్
వానరనాథుఁ డై పరఁగు వాలి మదంబున వచ్చి యోట లే
కీనగ మెప్పు డెక్కు నపు డీలుగుఁ బొ మ్మని శాప మిచ్చె న
మ్మౌని ననుగ్రహింపు మని మానుగఁ బ్రార్థన చేసె వాలియున్.
| 165
|
| వ. |
అది మొదలుగ మునిశాపభయంబున వాలి యీదిక్కు చేర వెఱచుం గావున
నిశ్శంక నిగ్గిరిచెంత నేనును నామంత్రులుఁ జరియించుచుండుదు మదె వాలి
కాల నెత్తి పాఱం జిమ్మినదుందుభికళేబరం బాడొక్క నీవును బాదంబున నెత్తి
పాఱం జమ్ము పిమ్మట.
| 166
|
| క. |
ఆలమున వాలిఁ జంపఁగఁ, జాలు పరాక్రమము రామచంద్రునకు నతి
స్థూలమ్ము గాఁగఁ గల దని, నాలో నిశ్చయము గాఁగ నమ్మెద ననినన్.
| 167
|
| క. |
అమ్మెయి రాఘవుఁ డంగు, ష్ఠమ్మున లఘులీల నెత్తి శైలప్రతిమా
న మ్మగుదుందుభిఘనకా, యమ్ముం బదియోజనమ్ము లరుగం జిమ్మెన్.
| 168
|
| వ. |
దానికి నరుదందక సుగ్రీవుండు లక్ష్మణుం గనుంగొని.
| 169
|
| తే. |
వాలి యెత్తెడునాఁడు సర్వప్రతీక
ములును మాంసశోణితపూర్ణములుగు నునికి
దనుజుకాయ మెంతయువ్రేఁగు దలఁప నిప్పు
డస్థిమాత్రమ యగుట గల్పతరము.
| 170
|
శ్రీరాముఁడు సప్తతాళంబులం గూల్చుట
| వ. |
కాన రామచంద్రుం డీడొక్క యెత్తినయంత నీతనిశక్తి వాలిశక్తి కెక్కు డని నిశ్చ
యింపరా దిఁయ్యేడుతాళంబులు నొక్కశరంబునం దెగ నేసిన నప్పు డీతనిశక్తి
వాలిశక్తికి నగ్గలం బని నమ్మవచ్చు.
| 171
|
| క. |
అని కపినాథుఁడు పలికిన, జననాథుం డపుడు శైలచరనాథునకుం
దనసత్త్వము ప్రత్యయముగ, ఘనతరకార్ముకము లీలఁ గైకొని కడిమిన్.
| 172
|
| చ. |
ఘనధను వెక్కువెట్టి పటుకాండము నారి నమర్చి భూరిగ
ర్జనఁ దెగ నిండఁగాఁ దిగిచి సాయక మేసిన సప్తతాళముల్
తునిమి నగంబు గాఁడి యిలఁ దూఱి రసాతల మంటి చేతికిం
దనరఁగ వచ్చె హంసగతిఁ దచ్ఛర మెంతయు నాతతత్వరన్.
| 173
|
| సీ. |
అప్పుడు దెగిపడ్డకయాతాళములు సూచి, యచ్చెరు వందుచు నర్కసుతుఁడు
శిరమున నంజలిఁ జెన్నారఁ జేరిచి, మణికుండలాంచితమస్తకంబు
ధర మోవ భక్తితో దండప్రణామంబు, తగఁ జేసి సంగరోద్దండబలుని
సర్వాస్త్రకోవిదుఁ జండోరువిక్రమ, శౌర్యుని వరుణేంద్రసదృశు రాముఁ
జూచి సుగ్రీవుఁ డి ట్లను శూరవర్య, రామ యిట్టిది గలదె నీప్రదరశక్తి
బాణమొక్కటి తాళసప్తకము నురుల, సొరిదిఁ ద్రుంచి పాతాళంబు సొచ్చివచ్చె.
| 174
|
