పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/247

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


వ్వాలియు ననుఁ బంచినపని, యోలిం బ్రియ మందఁ జేయుంచుండుదు నంతన్.

116


మ.

తనకున్ వాలికిఁ గామినీకరవిరోధం బాత్మ నత్యంత మై
యునికిన్ దుందుభియగ్రపుత్రుఁడు బలాత్యుగ్రుండు మాయావి యన్
దనుజుం డుద్ధతి రాత్రిమై జనులు నిద్రం బొందఁ గిష్కింధకున్
ఘనగర్వంబున వచ్చి వాకిట మహాగంభీరుఁ డై యార్చుచున్.

117


క.

ఆలం బుద్ధతిఁ జేయఁగ, వాలిని ర మ్మనుచుఁ బిలువ వాలియుఁ గోపా
భీలముఖుండును సత్త్వవి, శాలుఁడు నై వానిమీఁదఁ జనుసమయమునన్.

118


మునుకొని యేను గాంతలును మ్రొక్కుచు నడ్డపడంగ నందఱం
గనుఁగొని పాయఁ ద్రోచి యధికకత్వరఁ బోవఁగ నన్న గాన యే
పున వెనువెంట నేను నటఁ బోవఁగ నిద్దఱఁ జూచి భీతుఁ డై
దనుజుఁడు పాఱఁ జొచ్చె వడి దట్టపువెన్నెల గాయ నయ్యెడన్.

119


క.

తెరువునఁ బొడగనవచ్చినఁ, ద్వరితగతిం బాఱి వాఁడు తల్లడమున మే
దురతరతృణవృతభూకం, దరము వడిం జొచ్చె నేముఁ దడయక వెంటన్.

120


వ.

ఆబిలద్వారంబుఁ జేరితి మప్పుడు తనముందట నున్న నన్ను నవ్వాలి యి ట్లని
నియోగించె.

121


శా.

ఈమాయావి వధించి గెల్పుసిరితో నే వచ్చునందాక నీ
వీమై నేమఱ కీగుహాముఖమునం దేపారఁగా నుండు మం
చామోదంబున నన్నుఁ బెట్టి బిల ముద్యచ్ఛక్తిమైఁ జొచ్చె సు
త్రామాత్మోద్భవుఁ డంత నేఁడు గడవం దా రాక యున్నన్ మదిన్.

122


వ.

ఇది యేలొకొ రాఁ డని భీతిం గలంగుచున్నంత.

123


ఉ.

ఫేనిలరక్తపూరములు పెల్లుగఁ గ్రమ్మె గుహాముఖంబునన్
దానికి దుఃఖ మందుచును దారుణగర్జితభూరినాదము
ల్దానవుఁ డార్వ వింటి మఱి లావఱి కూలినవాలియాతుర
ధ్వానముఁ బోల వింటి విని తద్దయు దుఃఖము నన్ను ముంచినన్.

124


క.

తాలిమి సెడి మతి లేమిని, వాలి హతుం డయ్యె ననుచు వైరులు నాపై
నోలిఁ జనుదేరకుండఁగ, శైలము గుహవాతఁ బెట్టి సముచితభంగిన్.

125


క.

వాలికిఁ దిలోదకము లిడి, వాలినవగతోడఁ బురికి వచ్చిన నంతన్
వాలి మృతుఁ డయ్యె నన విని, పోలఁగ రాజ్యమునకుఁ బ్రభుఁడు లే కునికిన్.

126


క.

పౌరులు మంత్రులు నన్నున్, గారవమునఁ బట్టభద్రుఁ గావించిరి పెం
పారఁగ నేనును ధర్మా, చారంబున రాజ్య మఖిలసమ్మతిఁ జేయన్.

127


మ.

ఘనసత్త్వంబున వాలి వాలి కుహరాగారంబునం దున్నయా
దనుజుం బట్టి వధించి తద్బిలమువాతన్ రాయి త్రోపాడి యే
పునఁ గిష్కింధకు వచ్చి రాజ్యమహిమం బొల్పొందునన్నుం గనుం