పుట:పద్మపురాణము (మడికి సింగన).pdf/245

ఉత్తరఖండము-పంచమాశ్వాసము

213

వ.⁠

అదియు నిశ్శ్రేయసంబు నిర్వాణంబు కైవల్యం బనంబడు నప్ప దంబు కేవల సుఖదుఃఖవివర్జితులై శ్రీసతీశ్వరచరణారవింద మకరందరసానుభవంబు లే కునికిం జేసి శూన్యంబగు నట్టి సుఖం బల్పమతు లిచ్చగింతురు గాని మహాత్ములగు భగవద్దాసు లప్పదం బొల్లక విష్ణుపదంబు ప్రాపింతు రది యెట్టి దనిన.

⁠ 143

క.⁠

నానాఘనవప్రముల వి మానములం దోరణముల మణిసౌధముల న్మానితమగు జనపదవృత మై నెగడుం బరమధామ మతిరమ్యంబై.

⁠ 144

ఆ.⁠

అప్పదంబునడుమ నధికవిభూతితోఁ దనరుఁదా నయోధ్య యను పురంబు కనకకమలమధ్యకర్ణికాకారమై యలరు దానిఁ బొగడ నలవి యగునె?

⁠ 145

క.⁠

సురచిరమణిఘృణియుతమై గురుతరమగు నప్పురంబుకో టలరారున్ పరిణామవేళ భూసతి కరకంకణ మూడ్చి యిడిన కైవడిఁ జూడన్.

⁠ 146

తే.⁠

చారుకురువిందమరకతచ్ఛాయ నిగిడి దూరమునఁ గానఁబడు పురతోరణములు మెఱయు నబ్జాక్షతమకాంతిమేఘపటలిఁ దనరఁ బొడతెంచు సురరాజధనువు లనఁగ.

⁠ 147

తే.⁠

త్రవ్విచూచిన[1]నైన రత్నములె కాని యన్యమగుఱాలు వొడగాన మప్పురమునఁ దరువు లెల్లను సంతానతరులెకాని మందునకు నైన నొండొకమ్రాను లేదు.

⁠ 148

1. మంచి (హై), నెచట (తి)