Jump to content

పుట:పంచతంత్రము (బైచరాజు వేంకటనాథుడు).pdf/76

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


యవనిభృన్నికటమర్త్యనుజీవులో యనఁ జేతు లంసములపైఁ జేర్చి చేర్చి
యాభీరవల్లభు లన దలవాకిళ్ల నొకట యావులగుంపు లొత్తియొత్తి


తే.

సాగుబడినాటికమ్మరజాతివోలెఁ, గటికినిప్పులకుప్పలఁ గదిసి కదిసి
రాలిచి రప్పుండు వోలినచలికతమున, నాకులత రొంది రిలలోనిలోకులెల్ల.

685


క.

శాకపుసరకులుఁ బోకలు, నాకులు గొంగళ్లు దుడుపుటంబరములు శుం
ఠీకాలాగురువు ల్గొనఁ, గైకొనఁ బ్రియమయ్య శీతకాలమునందున్.

686


ఉ.

ఆరికకూడు పుచ్చవరు గావులవెన్నయు దోసగింజ సు
బారపుటాంబురంబు తనిమజ్జిగ మాకొనకంపుతోడఁ దం
డారగఁ బట్టి రెడ్డిమడియ ల్ములుగోలలఁ బూని యెడ్లకో
టేరులు వైచి దున్నుటకు నేగిరి కొండ్రకు సాలివచ్చినన్.

687


సీ.

చవులవేడబములు చాలించి తలసారె దఱలక చప్పిళ్లు ద్రావువారు
కాయసంధుల మహోగ్రగ్రంధు లొదవినఁ బెట్టిదంబుగ నూలఁ బెట్టువారు
రసధూమ మఖిలగాత్రచ్ఛిద్రములఁ బ్రాఁక నుబ్బలఁ బడి మూల్గుచుండువారు
ఛీసిగ్గు గాదొకో చేరమాకాటది యన్నఁజైల్లెలివావి యనెడువారు


తే.

కోరి వాలుడుతైలంబుఁ గ్రోలువారు, కుములుకుంపటిశాకముల్ గోరువారు
సైరి యొకకొంద ఱచ్చలినలసవాభ, వావిధాటివిహారంబుఁ బూనుటయును.

688


వ.

ఇ ట్లాభీలంబైన చలికాలంబున.

689


క.

ఒకగహనంబున నొకచో, నొకశీతార్తప్లవంగయూథము ఖద్యో
తకముల శిఖియని కావఁగం, బకపకసూచీముఖాఖ్యపతగము నగుచున్.

690


క.

ప్రతికీశశ్రుతిపుటసం, గతమై యట సహజవహ్ని గా దిది శీత
చ్యుతి దీన నగునె యని వి, శ్రుతవాచారభటిఁ జెప్పుచుఁ న్వలదిరుగున్.

691


క.

ఈఱీతి పులుఁగు పిలువని, పేరఁట మేతెంచి చెవులు బీఱువడ న్వే
సారక చెప్పఁగ నందొక, క్రూరప్లవగంబు పండ్లు గొఱంకుచుఁ గినుకన్.

692


క.

వడి నొడిసిపట్టికొని కూ, యిడ నుప్పర మెత్తి యెమ్ము విరియఁగ శిలతో
నడిచిన నెపుడో ప్రాణము, విడిచె వృథాబోధకుండు వీఱిఁడి గాఁడే.

693


వ.

ఇట్టికథ యయ్యెడునని నిను బోధింప వెఱచెద నైన వినుము.

694


క.

అలఘుతరప్రజ్ఞాధన, బలముల నెవ్వాఁడు గోత్రభరము వహించుం
బలుకులు వేయేల నిజం, బలయుత్తము నోఁచి కాంచినది తల్లిగదా.

695


గీ.

దేశకాలాంతరంబులఁ దీలుపడని, బుద్ధిసౌందర్య మొక్కఁ డద్భుతము గాక
గాత్రసౌందర్య మేరికిఁ గలుగదనిన, దాని విని విన్ననై యుండె దమనకుండు.

696