| గడుసుఖ మిచ్చినట్లు కొఱగానియమాత్యునియోగి పెన్గన | 666 |
వ. | ఆత్మభూత్యర్థంబు రాజు వివిక్తుంగా జేసి యొక్కరుండవయుండం బ్రారంభించి | 667 |
క. | తనబ్రదుకుకొఱకుఁగా దు, ర్జనుఁడు నృపాలున కనీతి చాటు శతంబుల్ | 668 |
గీ. | పతికి నభివృద్ధి దనకు శోభనము నైన, బుద్ధి బోధించునాతఁడు వో సుమంత్రి | 669 |
క. | అతిరోషుండయి శాంత, స్థితికి మతిం గపటమూఁది చెలిమికి సుఖసం | 670 |
క. | కడుఁదేజ మొసఁగి దయతో, నొడయఁడు దనఁబెంపుఁ జేయ నుబ్బున భీతిన్ | 671 |
వ. | నీయనుష్ఠానంబున నీతండ్రియు నిట్టివాఁడని యూహింపంబడుచున్నాఁడు. | 672 |
క. | జనకాచార మవశ్యము, తనయుం బ్రాపించుననుట తథ్యము ధరలో | 673 |
క. | ఇంగిత మెఱుఁగనీకు న, యాంగము బోధింపఁ ద్రాస మయ్యెడు మును దు | 674 |
క. | నావిని దమనకుఁ డినసం, భావితుఁ గరటకునిఁ జూచి పలికెం జెపుమా | 675 |
ఉ. | అంతనితాంతశైత్యకరమై కర మొప్పు వహించి మించు హే | 676 |
సీ. | స్వవసువిశ్రాణనస్వపితవాసరముల కాయామమదవీయమై చనుటనొ | |
తే. | పగలు రుచి వాసి యొకమూలఁ బడి సమస్త, సత్రములఁ జేరి యాత్మతేజమున రేలు | |