| సేతఁ బరిగ్రహించి యతిశిష్యునిచే నొకనేఁతకానిచే | 214 |
క. | అది యెట్లు విస్తరింపం, గదె యాకర్ణింతు సకలగాథాబోధా | 215 |
క. | యువనాశ్వనగరమునఁ గే, శవశర్మ యనఁగ నొక్కసన్యాసి మఠం | 216 |
క. | కల దాసన్యాసికి బహు, కలధౌతసువర్ణపూర్ణకంధస దాయ | 217 |
తే. | స్నాన మొనరించునప్పుడు జపము సేయు, నపుడు కఠపాత్రమున భిక్ష మడుగునపుడు | 218 |
క. | చిరకాల మివ్విధంబున, నరిగిన నాషాడభూతి యను ధూర్తధరా | 219 |
ఉ. | ఆయతి యొక్కనాఁ డొకగృహంబునకుం దగ భిక్ష చేసి రా | 220 |
క. | వెలవెలనిమోముతో మఱి, యెలుఁగొందఁగ గురునిఁ జూచి యెవ్వరి కెందుం | 221 |
క. | అని మడమలు మోపక నడిఁ, జని కపటవిచారశీలుఁ జపలాత్ముని శి | 222 |
క. | నిను నేకలుషము వొదివెన్, జనఁ కారణ మేమి సరభసంబున నాతో | 223 |
క. | గురునాథ నిన్ను భిక్షా, గరిమంబునఁ జాలఁ దృప్తుఁ గావించినభూ | 224 |
గీ. | మగుడి నీపూరిపుడకఁ దన్మందిరమునఁ, గూర్చి క్రమ్మఱ నిష్పాతకుండ నగుచు | 225 |
క. | పావనుఁడఁ గాక యేవిధి, సేవించెద నిన్ను నోవిశేషవిధిజ్ఞా | 226 |
చ. | కలుషము లేదు పూరిపుడకన్ ధనమో కనకంబొ చీరలో | |