| వ. |
ఈ ప్రశ్నంబె నైమిశారణ్యవాసులు వ్యాసశిష్యుండగు సూతునిం జూచి
మహాభారతంబు మొదలుకొని యష్టాదశపురాణంబులు నీ వెఱుంగనివి
లేవు. వేదశాస్త్రపురాణస్మృతులందు లేనిది యెద్దియును లేదు. కావున
సర్వంబును నీ వెఱుంగుదువు. మాహృదయంబుల నింత సంశయం బున్నది.
తత్సంశయంబు దీర విస్తరంబున నెఱిగింపు. తిథిప్రాంతంబున నుపవసింప
వలయునో? తిథిమూలంబున నుపవసింపవలయునో? అందు దేవపితృ
కార్యంబులకు నుపయోగించినయవి యెఱింగింపవే యని యడిగిన నా
సూతుండు శౌనకాదుల కిట్లనియె. తిథ్యంతంబున దేవపితృహితంబుగా నుప
వసింపవలయును. తిథిమూలంబునఁ బైతృకం బాచరింపవలయు.
|
|
(తె. నార-చతుర్థాశ్వాసము-191 పుట. 41 వ.)
| |
పూర్వవిద్ధానకర్తవ్యా ద్వితీయాచాష్టమీ తథా॥
షష్ఠీచైకాదశీ భూపధర్మకామార్థలిప్సుఖిః।
పూర్వవిద్ధా ద్విజశ్రేష్ఠాః కర్తవ్యా సప్తమీసదా॥
ధర్మశ్చ పౌర్ణమాసశ్చ పితుః సాంవత్సరం దినం।
పూర్వవిద్ధాని మాలస్త్యక్త్వాం నరకం ప్రతిపద్యతే॥
హానించ సంతతే రూపదౌర్భాగ్యం సమవాప్నుయాత్।
ఏత చ్ఛృతం మయావిప్రాః కృష్ణద్వైపాయనాత్పురా॥
ఆదిత్యోదయవేలాయాం యాతో కాపి తిథిర్భవేత్।
పూర్వవిద్ధాతు మంతవ్యా ప్రభూతానోదయం వినా॥
|
|
(సం. నార. ఉత్తరార్ద. ద్వి. అ. 10శ్లో. నుండి 14 శ్లో.)
| ఆ. |
సాధు లాద్వితీయషష్ఠి యష్టమి భూత
తిథి హరిదివసములఁ దెలిసి పూర్వ
విద్ధయైన దాని విడువనగుఁ ద్రివర్గ
కాంక్షు లుపవసింపఁగాదు ధరను.
|
|
| సీ. |
వాసిగాఁ బ్రాతి సాంవత్సరీక దశమి
పౌర్ణమాసీ దరశి భవ్యతిథులు
పూర్వవిద్ధములైనఁ బూని సేయఁగఁ దగు
నట సేయకుండిన నతఁడు ఘోర
|
|
