218
కళాపూర్ణోదయము
స్యలు కౌతుకాతిశయంబున నెప్పటికంటె మిగుల నలంక రిం
చికే కాదవకంబు; సున్నత్మయునికడ కనిపి రప్పుడు.
సీ. గతిసంభ్రమంబునం గరము బెడంకుచు
నకనకలుడుచునెన్నడుముసొబగుఁ
గుజునూపుదడిమం పుఁగోకలోఁ దొలఁకెడు
కంపనూ; నితంబకాంతిసొంపు
బిగువుపయ్యెదలోనఁ బిక్కటిల్లుచుఁ జాలఁ
ద్రుళ్లుచన్నుల నొప్పుముళ్ల పేరుఁ
జెమటచి తడిఁ జిల్లియమముకస్తుం చుక్క
బొట్టుతో డిపసుపుఁబ ట్టెసిరియు
గీ. గునిసి సారెకు వడఁకెడు గొప్పకొప్పుఁ
గలిగి యాకెదన్నొకటియుఁ జలుషనీక
తొలుతఁ బరువులు వాఱుచుఁ దోఁటపనులు
సేయుచూపు మదిన్ హతి పాయకునికి.108
ఉ. అప్పటి తద్వి లేప పటాభరణాదుల వైభవోన్నతుల్
రెప్పలు వచ్చి చూడక చలింపనియట్టిపరాకు చేతఁ దా
నెప్పటియట్ల యుండె సతఁ డింతి కడుం దడ వుండి యుండి
నా యొషం యేమి సంఘటి లెనొక్కొ యటంచు విషాద
మొండఁగన్.109
గీ. తొలు(దొలుత నట్లు సాధ్వసాద్భుతకరంబు
లగుచు మరుసుద్ది లేక్కుడ నెగయమిఁటి
