పుట:కందుకూరి వీరేశలింగం కృత గ్రంథములు.pdf/830

జాన్ గిల్పిన్

     మున్నకఱ్రతోఁగడుగొట్టియున్నకతన,
     హయముప్రక్కలఁ బొగలేచెనందుచేత.
గీ. తోలునడికట్టుబిగియింపుతోడ, నింక
     బరువు మేచునట్టులె కానఁబడియె నతఁడు,
     నడుమునను ఁవేలుజాడీలమెడల, నెల్ల
     వారునిప్పుడుఁ జూడంగవచ్చ ఁ గాన.
గీ. అంతబిగిని, నెడ్మాంటనునందు నుండు,
     వాషనుప్రదేశమునకును వచ్చుదాఁక,
     నాతఁ డై స్లింగుటనుగుండ నాడెనిట్టి,
     నాటకంబును సంతతానందమునను.
గీ. పధముపొడుగున రస మిరుప్రక్కలందుఁ
     గలయఁ గలయంపి చల్లె నక్కడ నతండు;
     అలుకుగుడ్డ నొండెను, బాతులాటయందుఁ
     బాచికల నొండె, దొరలించుపగిది తోఁప.
గీ. అప్పు డెడ్మాంట ననుగ్రామమందు నుండి,
      యతనిప్రియభార్యయు వసారయంచు నిలిచి
      కాంచె హృదయేశ్వరునివంక ఁ గన్నులార,
      నట్లు స్వారిచేయుట కెంతొ యబ్రపడుచు.
గీ "ఆఁగు మాఁగుము; గృహ మిదె; యరుగ వలదు;
      భోజనపువేళ యయ్యె ; మేము నలసితిమి"
     యంచు నందఱు నొకపెట్ట నఱచి రవుడు ౼౼
     "నేను నట్లైతి" ననియెను జాను నంత.
గీ. కాని, గుఱ్ఱంబు రవ్వంతయైన నచట
     నిలువ నిష్టంబు పడకుండె; నేలనిలుచు
     దానియజమానుఁ డామడదవ్వు నందు
     వేరనెడిచోఁ గలిగియుండవేఱెయిల్లు.