పుట:కందుకూరి వీరేశలింగం కృత గ్రంథములు.pdf/783

<poem>అబాగ్యొపాఖ్యానము

 శా. అనాదం  బతఁడాలకిచి   తుదినాహయంచు   బావించి   చి
        త్తానందంబున భృత్యునింబిలిచి   నినాచప్పుడతెంచును
        స్దానంబారసి  వెగ  మాద్వని   ప్రభూతంతొటకుం   గారణం
       బాసదంబున   జెర  బుయి    కనిరమ్మా   యెస్వరట్వార్చిరొ.

క. అనాదము విన్నతనె,

    మానసమున   కెన్నరాని    మమతజనిచెను
    శ్వాననిరాదమొ  యొకఖర
    యాననినాదంబొ     వెగ   నారసి  చెపూమా.

చ. అనివిని  భృత్యుఁ డాక్షనము     యాసతిగై  గట్టుడిగి

ళ్ళను బెనుముండ్లు గ్రుచ్చుకొనలాగు మొగ్గురు వెగలెచుచున్ జనినిచని డొంకముండ్లు మెయి సర్వముఁ జిరుకుపొన నొర్చుచ్చు బొనుపరుచున పాడుగుడిపొంతను మొద్దగుచాపరాతిపైన్.

మ. కనిమెక   దానవదూత  సూక్షనయనన్   గాలాంతకాకార
      ర్దనజిప   ఖరవాణి    గిశసనుసక్త న్   రక్తపణాకాదమన్,
     గనదుద్యద్వసుదాదరాంచితవలగ్న   భూరినిలదరన్
     భుసదెహ  లసదుస్ఠ యాన    విలసత్కాంతాకదంబాదమన్.

చ. కనుగొని   దైత్యుచెంగతికి    గ్రమ్మవచ్చి   యతండువల్కె   నొ
      దనుజకూలపతంపను    ముదంబున  నీపటు   నిన్ను  ఁబపంగా
     ఘనమగుముండ్లు  చెట్ల నక   కంకరరాళ్ళన  కెంతదూరమొ
    చనిచని    పాదు దెవళముచక్కిని   నెను   మహద్బుతంబు.

సీ. పొడలుగల్గన  యట్టి  భూరిబహుయుగంబు
                                  జిగికొంద చిల్వలయుగము గాఁగ
    నెత్రాంతములనుండి   నెవ్వడఁబతెంచు
                                     కన్నిళ్ళు   సెలయేటిగములుగాఁగ.