| ఉ. |
గౌరియనుగ్రహంబునను గల్గెను నీ కిటువంటిభాగ్యముల్
నీరజనేత్ర! తామసము నీ వొనరింపఁగ నేల? వేగమే
యూరును బేరునున్ దెలిసి యొద్దిక సేయుద మెల్లకార్యముల్
శ్రీరమణుండు నీతలఁపుఁ జేకుఱసేయును నేటరేపటన్.
| 49
|
| క. |
మరుకాఁకలచే మిక్కిలి
బరవశయై చాలభ్రమసి భామామణి! నా
వరఁ దోడి తెచ్చి చూపుము
పరఁగన్ సరివారలెల్లఁ బ్రస్తుతి సేయన్.
| 50
|
| చ. |
మలయజగంధి యెంతయును మాటికి మాటికి వెచ్చనూర్చుచున్
బలుమరుఁ దాను గన్నకల భావములోపల నెంచి చూచుచున్
వలపులవింటివాఁడు గడువాఁడిశరంబుల నేయ సోలుచున్
నెలతుక చిత్రరేఖఁ గని నెమ్మిని నిట్లని పల్కె గ్రమ్మరన్.
| 51
|
| క. |
కలలోఁ జూచిన పురుషుని
నెలఁతుక! యిటు దెచ్చి కూర్చు నెనరున ననుచున్
బలుమరు నీగతిఁ బల్కిన
జలజాక్షికిఁ జిత్రరేఖ సరసత ననియెన్.
| 52
|
చిత్రరేఖ చిత్రపటముల వ్రాసి దెచ్చుటకై యరుగుట
| సీ. |
ఉవిదరో! వినవమ్మ! యూరుపే రెఱుఁగక
యేరీతిఁ దేవచ్చు? నిటకు నతని
నయినను నానేర్చు నాయుపాయంబునఁ
జిత్రపటంబునం జెలువు మెఱయఁ
|
|
