| ఉ. |
కన్నియ! దైన్య మొందకుము కమ్రకరాంచితశంఖచక్రుఁ డా
వెన్నుఁడు వచ్చు నాకొఱకు వేగమె దైత్యులఁ ద్రుంచు నాజిలో
నిన్నును నన్ను దోడ్కొనుచు నెమ్మిని ద్వారకఁ జేరఁ గమ్మరన్
జెన్నువహింపగా మనకుఁ జేకురు భాగ్యము లెల్లకాలమున్.
| 97
|
| క. |
అని వనిత నూఱడింపుచు
ఘనమగు దుర్గాస్తవమున గతపన్నగబం
ధనుఁ డగుచు నతిముదంబున
ననిరుద్ధుం డుండె దనుజునంతిపురమునన్.
| 98
|
| క. |
నారదుఁ డావృత్తాంతము
వారిజనాభునకుఁ దెల్పువాఁడై నింగిన్
భూరిజవంబున మీరుచు
ద్వారవతీపురికి నేగె వాంఛ దలిర్పన్.
| 99
|
ద్వారకాపురమున స్త్రీ లనిరుద్ధుని మేల్కొల్పఁజనుట; అంతఃపురస్త్రీ లనిరుద్ధుని గాన కెల్లెడల వెదకి తుదకు శ్రీకృష్ణున కెఱుకపఱచుట
| సీ. |
అరుణోదయంబున హరిపౌత్రు మేల్కొల్ప
నెప్పటిశ్రమమున నిందుముఖులు
పడకయింటికి వచ్చి బాగుగా నెంతయుఁ
దంబురల్ సుతిఁగూర్చి తనరువేడ్క
దేవగాంధారియు దేశాక్షి మలహరి
గుండక్రియ లలిత గుజ్జరియును
మొదలుగాఁ గలయట్టి యుదయరాగంబులు
వినుతింపఁ గొందఱు వింతవగల
|
|
