హల్లుకు బ్రహ్మాండపురాణమున —
మ. |
సమదేభాళి తలంకి పైకురికినన్ శంకించి భూపాలుఁ డా
లముఁ గన్నన్ గని దాని శూద్రకుఁడు లీలన్ ద్రుంచె నే నప్పు డ
త్యమితోద్యత్ప్రసవార్థి నై కుసుమగంధఘ్రాణలుబ్ధభ్రమ
ద్భ్రమరభ్రాజితపాటలీవిటపమధ్యస్థుండనై చూచితిన్.
| 361
|
19. ‘అవ’ అను నుపసర్గ యందలి యచ్చుకు భీమన నృసింహవురాణమున —
సీ. |
నరనాథ! యతని దానమ్ములచేత నవాప్తకాములు గానియగ్రజన్ము(లు)
| 362
|
హల్లుకు రంగనాథుఁడు మిత్రవిందాపరిణయమున —
సీ. |
వనమాలి గొల్చినజనములం దెన్న నవాప్తకాములు గానివారు లేరు.
| 363
|
20. ‘వరి’ అను నుపసర్గయందలి యచ్చుకు రుక్మాంగదచరిత్రమున —
ఉ. |
ఆయెడ దేహదీప్తు లఖిలావనిభాగము లాపరింప నా
రాయణపాదపంకజపరాయణుఁ డంబుజగర్భసూనుఁ డా
మ్నాయవిశారదుండు మునినాయకమౌళివిభూషణంబు ప
ర్యాయపితామహుండు హృదయంబున నంతకుఁ జూచు వేడుకన్.
| 364
|
హల్లుకు ధ్రువచరిత్రమున —
సీ. |
రాజులకును విపర్యాసబుద్ధి జనింప నాసీమప్రజకెల్ల హానిగాదె?
| 365
|
తా. |
ఇట్లు బ్రాదియతుల కనేకప్రబంధముల నుదాహరణములు గలవు. గ్రంథవిస్తరభీతిచే నిట సూచనగా వ్రాయబడినవి. ఇట యతిప్రాసలక్షణలక్ష్యప్రకరణం
బంతయు విశదంబు కావించినాఁడ. ఇఁక సంధివిభక్తిసమాసగతులవింతలను వృత్తరత్నాకరప్రకరణంబును విస్తరించెద.
|
|
ఆశ్వాసాంతము
చ. |
ధృతమహిభార! భారవిసదృక్కవిరాజసమాజసన్నుతా
ద్భుతగుణవార! వారణరిపుప్రతిమానపరాక్రమారిప
ర్వతసుశతార! తారకనరాశనశాసనసన్నిభోజ్జ్వలా
మితభుజసార! సారతరమేరుధరాధరధీర ధీరతా!
| 366
|
పంచ. |
త్వరాసదృగ్విధీయమానదానతోయశోషితాం
బురాశివర్ధనాతికృత్ప్రభూతకీర్తిమండల
స్ఫురత్సుధామయూఖవైరిభూమిభృచ్చిరోల్లస
త్కిరీటరత్నరాజికాంతిదీపితాంఘ్రిపంకజా!
| 367
|