పుట:ఆంధ్రకామందకము (జక్కరాజు వేంకటకవి).pdf/237

⁠

జగడంపు సవరణచందంబు లెఱుఁగుచుఁ              గరులచిత్తంబులు నరులమనసు హయములహృదయంబు లనువొంద నెఱుఁగుచు              వానిగుర్తులఁ బేరువరుస నెఱిఁగి

⁠

గీ.⁠

వాని బనిగొనునేర్పులు దా నెఱింగి సకలదేశస్వభావముల్ సకలరిపులు సకలభాషల నెఱుఁగుచు సరసుఁడైన ఘనుని దళవాయిగాఁ జేయఁ జనును బతికి.

⁠ 27

సీ.⁠

మఱపును వెఱపును మది నెఱుంగక రేయిఁ              జరియింపఁగా నేర్చి శకునగతుల నరవులు దెలిసి నక్షత్రగ్రహంబుల              యస్తమయం బుదయంబు నెఱిఁగి దిక్కులు దేశముల్ దెఱువులు నెఱుఁగుచు              వాని నెఱింగినవారి నేలి యధికభయార్తుల కభయంబు లిచ్చి              గాలికి వాన కాఁకలికి నోర్చి

⁠

గీ.⁠

దప్పిదగలకు నెండకుఁ దాళఁగలిగి మిగుల దూరంబు పయనముల్ మెలఁగ నొప్పి పరులమూఁకలఁ జీకాకు పఱుప నేర్చు ఘనుని దళవాయిగాఁ జేయఁ జనును బతికి.

⁠ 28

సీ.⁠

కడు నసాధ్యంబులై కనుపట్టు పనులైన              సాధించునేర్పు నిశ్చయముఁ గల్గి తనమూఁక విఱిగిన ననికి నిల్వఁగ నేర్చి              గగ్గోలు జగడంబుగతు లెఱింగి

⁠