పుట:ఆంధ్రకామందకము (జక్కరాజు వేంకటకవి).pdf/225

గీ.⁠

పడఁతిరూపున మును సహ్యబలునిఁ జంపె మహిని భీముండు మానవమాయచేత నలుఁడు ప్రచ్ఛన్నరూపుఁడై కొలిచె దేవ మాయఁగై కొని ఋతువర్ణమనుజవిభుని.

⁠ 173

గీ.⁠

అవని నన్యాయమును బోరు వ్యసనములును నడరుచుండఁ బ్రవర్తించు నట్టివాని నరసి మాన్పక యుండిన నగు నుపేక్ష యిదియు మూఁడుదెఱంగులై యిటుల వెలయు.

⁠ 174

సీ.⁠

కామాంధుఁడై ముందు గానక గర్వించి             ద్రౌపదిపై కాంక్ష దనరుసింహ బలుని భీముఁడు రేయి పట్టి వధింపుచో             విరటుఁ డుపేక్షించి విడుచుటయును మునుపు హిడింబుఁ దా మోహించి భీమును             వరియించి యతనిపై వాంఛఁ జేసి తనతోడఁబుట్టిన దనుజు హిడింబుని             నురక యుపేక్షించి యుండుటయును

⁠

గీ.⁠

ననఁగ నీగతి నన్యాయమైన యెడల వ్యసనములయెడ జగడంబు వచ్చునెడల నగు నుపేక్షింపఁ దనవారినైన నెందు నీతిమార్గం బెఱిగిననృపవరుండు.

⁠ 175

ఇంద్రజాలప్రకారము

సీ.⁠

ఘనముగా మాయచే గట్టులు చీఁకట్లు             బెనువాన లగ్నిఁగల్పించుటయును దవ్వుల నున్నతధ్వజములు గలిగిన             సేనలఁ గన్పడఁ జేయుటయును

⁠