పుట:ఆంధ్రకామందకము (జక్కరాజు వేంకటకవి).pdf/134

సమాశ్రయప్రకరణము

వ.⁠

మఱియు సమాశ్రయగుణంబు బలవంతుడగు ఎవరునైనను గాక తనశత్రువునైన నాశ్రయించుటంజేసి రెండు విధంబులై యుండుఁ దత్క్రమం బెట్లనిన.

⁠ 148

సీ.⁠

బలవంతుడే నొంపఁబడి నిరుపాయుఁడై             ప్రతిసేయఁగా లేక బడలినపుడు కులమును సత్యంబు బలమును గల్గిన             యార్యుని నొక్కని నాశ్రయించి వినయంబుతో నిత్యమును బొడగని చేరి             యతనిభావం బెల్ల నాత్మ నెఱిఁగి చెప్పినకైవడిఁ జేసి వినీతుల             గతి గురువులఁ గొల్చుకరణిఁ గొల్చి

⁠

గీ.⁠

యతనిదయచేతఁ బరిపూర్ణుఁడై స్వతంత్ర వృత్తిఁ జెందుచుఁ గ్రమమున వెలయు టొప్పు నిట్టి యన్యసమాశ్రయం బెఱుఁగవలయు నీతిమార్గం బెఱింగిననృపవరుండు.

⁠ 149

సీ.⁠

అహితులచే నొచ్చి యార్తుఁడై యాశ్రయ             హీనుఁడై తగు సంధి లేనివాఁడు భండారమైనను బలమునైనను భూమి            యైనను దూఫలంబైన మఱియు సకలంబునైన నిశ్చలతఁ జెందుచు నిచ్చి            యతివినయంబున నతనిఁజేరి తా బల్మిచెందినతఱి నైన శత్రువుఁ            డాపదఁ జెందిన యప్పుడైన

⁠