దశావతారచరిత్రము/కల్కి

⁠

కడవన్నెజిగిపట్టు నడికట్టు పడిదలపట్టంబు నేజయు బాగుదేర సరసభాగమున బాగైనతూణీరంబు కరమున జీనిసింగాణివిల్లు

⁠

తే.⁠

మెఱయ నుచ్చైశ్శ్రవముఁ బోనిమించు తెల్ల, తేజిపై నెక్కి తేజంబు తేజరిల్ల వెడలు దిగ్విజయార్థియై వేదబాహ్య, గళితధర్మైకజీవాతు కలికిరౌతు.

⁠ 29

సీ.⁠

జోడన ల్ద్రొక్కించు శూరసేనాంగబంగాళము ల్పంచబంగాళముగను జుట్టువేడెము వెట్టుఁ జోళమాళవగౌళపాంచాలములు పటాపంచ గాఁగ రవగాలు నెఱపు సౌరాష్ట్రగూర్జరలాటమత్స్యభూములను దుమార మెగయ నిబ్బరంబుగ నూకు నిషధమాగధసింధుమేదినీంద్రులు కంచుమించుఁ గాఁగఁ

⁠

తే.⁠

గర్కకర్కశతరఖురాఘాతజాత, నూతనస్ఫీతరేఖికాజాతభూత లోదరీమేదురీభూతసాదరార్పి, తాత్మనఖముఖభంగి మాయాతురంగి.

⁠ 30

మ.⁠

జవలీలాహసితానిలం బగుజిరాసంజోకగుఱ్ఱంబుమేల్ రవగాల్ జోడన చుట్టువేడెము లొనర్పం బుట్టుకెందూళికై తవతౌరంగికఖడ్గఖండితసమస్తమ్లేచ్ఛతుచ్ఛాంగర క్తవిలోలంబయి మించు భూతరుణికిం గాశ్మీరచర్చాకృతిన్.

⁠ 31

క.⁠

ఈరీతిఁ గల్కి జనసం, హారము గావించి తెలిసి మహిధర్ము వి స్తారము సేయుననన్ విని, కౌరవముఖ్యుండు మునిశిఖామణి కనియెన్.

⁠ 32

తే.⁠

విష్ణుయశునకు విష్ణుఁ డావిర్భవింపఁ, గారణం బేమి యతఁ డెట్టిఘనతపంబుఁ జేసెనొ తదీయచరితంబుఁ జెప్పు మనిన, వ్యాసమునిశిష్యుఁ డిటువలె నానతిచ్చె.

⁠ 33

సీ.⁠

అవనీశ తొల్లి స్వాయంభువమనువు బ్రహ్మర్షి లోకశరణ్యమైన నైమి శారణ్యమునఁ దర్పకారి జటావాటి నలరు వేలుపుటేటివలెఁ దనర్చు గోమతీద్వీపవతీమణితటమున ద్వాదశార్ణమనుమంత్రము జపంబు సేయుచుఁ గలశాబ్ధిశాయిణ గూఱిచి పూర్ణతమనిష్ఠ మును లద్భుతంబు సెంద

⁠

తే.⁠

దశశతాబ్దంబు లతిఘోరతప మొనర్ప మెచ్చి కనువీనుకవణంబు మెక్కు పక్కి జక్కిపై నెక్కి తనయిరుపక్కియలను నలువ మొదలైనవేలుపు ల్బలసి కొల్వ శౌరి యాతనియెదుట సాక్షాత్కరించె.

⁠ 34

చ.⁠

కమలదళాక్షుఁ డిట్లు దనకట్టెదుటం గనుపట్టినం బ్రమో దము మదిఁ గ్రమ్మ నమ్మనువతంసము నేఁటికి నాతపంబు జ న్మము ఫలియించెఁగా యని నమస్కృతులున్ నుతులున్ ఘటింప వేఁ డుము వర మెట్టిదైన ననుడున్ విని యాతఁడు శౌరి కిట్లనున్.

⁠ 35

సీ.⁠

శతపత్రదళనేత్ర జననత్రయంబు మత్పుత్రుఁడవై నీవు పొడమవలయు నా ధర్మసంస్థాపనము సేయ నీకు నే సుతుఁడనై జనియింప మతిఁ దలంతు నన దశరథుఁ డయ్యె మనువు దొల్తఁ దదీయ జాయసుశీల కౌసల్య యయ్యె హరి రాముఁ డయ్యె రెండవపరి దేవకీవసుదేవు లగుటయు వారియందుఁ

⁠

తే.⁠

గృష్ణుఁడై విష్ణుఁ డుదయించె నింక విష్ణు, యశుఁడు దేవప్రభ యన గల్క్యంతమునను వారె యుదయింపఁ గల్కియై శౌరి యవత, రించి కృతయుగచర్యఁ గావించఁగలఁడు.

⁠ 36

క.⁠

ఈకల్క్యవతారక్రమ, మాకర్ణించిన జను ల్సదారోగ్యశుభ శ్రీకలితు లగుదు రతులగు, ణాకర జనమేజయక్షమాధ్యక్షమణీ.

⁠ 37

సీ.⁠

సకలసత్కవినితాష్టాదశవర్ణనాపూర్ణమై నవరసోదీర్ణ మగుచుఁ గదళికాఫలపాకకమనీయభాషావిశేషమై కృతపరిశోష మగుచు నశ్వమేధాదియాగాభోగఫలదానదక్షమై కృతిశతాధ్యక్ష మగుచు భాగవతాగ్రణీపారంపరిభాగధేయమై సజ్జనగేయ మగుచుఁ

⁠

ఆ.⁠

దనరు నీదశావతారమహాప్రబం, ధంబు వినినయట్టిధన్యమతులు ధరణిఁ గృష్ణుకరుణ ధర్మార్థకామము, ల్గలిగి పిదప ముక్తిఁ గాంతు రధిప.

⁠ 38

క.⁠

అని శ్రీవైశంపాయన, ముని వినుపించినను భక్తి విని వేడుకతో జనమేజయవిభుఁ డా, మునిసోమునిఁ గమలభవసముని బూజించెన్.

⁠ 39

శా.⁠

శ్రీమద్వేంకటమాభిధానవరపుత్రీరత్నపుత్రీవివా హామేయోత్సవసుస్మితాస్యరఘుపత్యాక్యాత్మజాశ్లేషణో ద్దామప్రేమరసాభిరామసతి సీతానామకన్యామణీ హైమోదంచితడోలికాకలనవీక్షాయత్తచిత్తాంబుజా.

⁠ 40

క.⁠

ద్విడ్భోగధవళితాశా, రుడ్యామిన్యధిపకీర్తిరుచిరచిరసుధా త్విడ్భోగధవళితాశా, కుండ్యాతరధర్మమర్మకోవిదహృదయా.

⁠ 41

మత్తకోకిల.⁠

హైమభూధరగౌరనీరజహంసమండలజైత్రదో ర్దామకీర్తిరమాధురంధరరమ్యనీతియుగంధరా భీమసారహృతాహితావనిభుగ్వసుందరరుగ్యజు స్సామవేదవిశారదద్విజచాతకవ్రజకంధరా.

⁠ 42

గద్య.⁠

ఇది శ్రీరామభద్రదయాభిరామభద్రకరుణాకటాక్షవీక్షాపరిప్రాప్తదీప్తతరాష్ట్ర భాషాకవిత్వసామ్రాజ్యధౌరేయ సకలవిద్వత్కవిజనవిధేయ ధరణీదేవుల నాగ నామాత్యసుధాసముద్రసమున్నిందరపూర్ణిమాచంద్ర రామమంత్రీంద్రప్రణీతం బైన దశావతారచరిత్రంబను మహాప్రబంధంబునందు దశమాశ్వాసము.

⁠

ఇది పదియవ యవతారంబగు కల్క్యవతారము.

దశావతారచరిత్ర సర్వము సంపూర్ణము.