తాళ్ళపాక పదసాహిత్యం/నాలుగవ సంపుటం/రేకు 330

వికీసోర్స్ నుండి

రేకు: 0330-01 దేవక్రియసం: 04-172 కృష్ణ


పల్లవి :

విచ్చనవిడినీ యాడీ వీఁడె కృష్ణుఁడు
వొచ్చములేనివాఁడు వుద్దగిరికృష్ణుఁడు


చ. 1:

గల్లుగల్లుమనఁగాను గజ్జలు నందెలతోడ
బిల్లఁగోట్లాడీని పిన్నకృష్ణుఁడు
కెల్లురేఁగి వీధులనుఁ గేరి పుట్టచెండులాడీ
బల్లిదుఁడు గదవమ్మ బాలకృష్ణుఁడు


చ. 2:

తమితోడ గోపాలులు తానుఁ గూడి ముంగిటను
సముద్రబిల్లలాడీ సాధుకృష్ణుఁడు
చెమటలుగార సిరసింగనవత్తి యాడీ
గుమితాన వీఁడే యమ్మా గోపాలకృష్ణుఁడు


చ. 3:

వుదుటునఁ బారి పారి వుడ్డగచ్చకాయలాడీ
ముదముదొలఁకఁగాను ముద్దుకృష్ణుఁడు
అదివో శ్రీవేంకటేశుఁ డాటలెల్లాఁ దానే యాడీ
పదివేలు చందాల శ్రీపతియైన కృష్ణుఁడు

రేకు: 0330-02 మేఘరంజి సం: 04-173 శరణాగతి


పల్లవి :

వట్టిజాలిఁ బడవలదిఁకను
గట్టి విచారముగల వారికిని


చ. 1:

దేవుఁడు సులభుఁడు తెలియఁగనేర్చిన
వేవేలు లాభము విరతి
భావించు జ్ఞానమె పాదైన సౌఖ్యము
తావగు శాంతమే ధనధాన్యములు


చ. 2:

గురుఁడె సాధనము కోరి వెదకినను
పరగు నాచారమె బ్రదుకెల్లా
శరణాగతియై సామ్రాజ్యపదవి
ధర జితేంద్రియత్వమే వైభవము


చ. 3:

తననిజభక్తియె దండయు దాపును
మనసు నిలుపుటే మరి శుభము
యెనయఁగ శ్రీవేంకటేశుమహిమ లివి
కని మనియండుటె ఘనవివేకము

రేకు: 0330-03 కురంజి సం: 04-174 భక్తి


పల్లవి :

చేపట్టుఁ గుంచము శ్రీవిభుఁడు
వై పెరిఁగి పొగడవలెఁ గాక


చ. 1:

మనసులోనిహరి మరవక తలఁచిన
యెనయ నిహపరము లేమరుదు
పెనగొన నాతనిపేరు నుడిగినను
తనకు మహానందము లేమరుదు


చ. 2:

పుట్టించినాతని పొసఁగఁగ గొలిచిన
యిట్టె వివేకం బేమరుదు
చుట్టి యతనిదాసులకు మొక్కినను
పుట్టగు గెలుచుట భువి నేమరుదు


చ. 3:

శ్రీవేంకటేశ్వరుఁ జేరి భజించిన
యేవేళ సాత్విక మేమరుదు
భావించి యాతనిపై భక్తి నిలిపినను
కైవశముగఁ దనుఁ గను టేమరుదు

రేకు: 0330-04 జౌళిరామక్రియ సం: 04-175 నృసింహ


పల్లవి :

ఎంత పరాక్రమము యీసింహము
చెంతనే దివిజులు సేవించేరు


చ. 1:

కొండమీఁదఁ గూచుండి దైత్యుమై
చెండివేసె నీ సింహము
నిండునగవుతో నెలఁత దనతొడపై
నుండఁగ నెరసీ నుదుటుఁదనమున


చ. 2:

తటుకనఁ బ్రహ్లాదుఘటనచేఁ గంభము
వెడలె నీ సింహము
చటుల కరంబులఁ గుటిలదానవుని
బటుగతిఁ బట్టెను పశుబంధముగా


చ. 3:

పగయెల్ల నడఁచి జగములేలుచును
జిగిమించిన నరసింహము
నిగిడి శ్రీవేంకటనిధి యహోబలము
తగు నివాసముగఁ దనరీ నిదివో

రేకు: 0330-05 నాదరామక్రియ సం: 04-176 దేవుడు జీవుడు


పల్లవి :

కొసరనేల నాగుణము లివి
రసికత నీవిన్నిటా రక్షించుకొనుమీ


చ. 1:

నేరమి నాది నేరుపు నీదే
దూరు నాది బంధుఁడవు నీవు
కోరుదు నేను కొమ్మని యిత్తువు
కారుణ్యాత్మక గతి నీవు సుమీ


చ. 2:

నేను యాచకుఁడ నీవేదాతవు
దీనుఁడ నేఁ బరదేవుఁడవు
జ్ఞానరహితుఁడను సర్వజ్ఞనిధివి
శ్రీనిధి యిఁక ననుఁ జేరి కావుమీ


చ. 3:

అరయ నే జీవుఁడ నంతర్యామివి
యిరవుగ దాసుఁడ నేలికవు
చిరంజీవిని నే శ్రీవేంకటపతివి
వరదుఁడ ననుఁ జేవదలకుమీ

రేకు: 0330-06 హిందోళ వసంతం సం: 04-177 వేంకటగానం


పల్లవి :

ఎన్నిమహిమలవాఁడె యీదేవుఁడు
కన్నులపండువులెల్లాఁ గదిసినట్టుండెను


చ. 1:

పోలింప కర్పూరకాపు పురుషోత్తమునికి
యేలీల నుండెనని యెంచి చూచితే
పాలజలనిధిలోనఁ బవళింపగా మేన
మేలిమిమీఁగఁంటిన మెలుపుతో నుండెను


చ. 2:

తట్టుపునుఁగు కాపు దైవశిఖామణికి
యెట్టుండెనని మరి నెంచి చూచితే
చిట్టకాన రేపల్లెలో చీఁకటితప్పు సేయఁగా
అట్టె రాత్రులు మేననంటి నట్టుండెను


చ. 3:

అలమేలుమంగతోడ నట్టె సొమ్ము ధరించఁగ
యెలమి శ్రీవేంకటేశునెంచి చూచితే
కలిమిగలయీకాంతకాఁగిటఁ బెనఁగఁగాను
నిలువెల్లా సిరులై నిండినట్టుండెను