247
రామానందం, తనకోసం కుట్టిఉంచిన చొక్కా తొడుక్కుని తృప్తిపడక, పనివాడితో.
రా - నిరుడు, ఎక్కడున్నావోయ్?
ప - చెన్నాపట్నంలో సార్.
రా - అక్కడెక్కడ?
ప - "మోజస్” కంపెనీలోనండి.
రా - ఏంపని చేసేవాడవ్ అక్కడ?
ప - పోగేసేవాణ్ణండి.
రా - అందుకనే చొక్కా ఇట్టావుంది.
ప - అబ్బే, గారంటీగా కుడ్తే, ఏంటండీ అట్లా సెలవిస్తారు! తొడుక్కుచూడండి, ఇక వొదిలిపెట్టరు.
రా - అవును. నిన్ను వొదిలిపెట్టకుండా నీ చుట్టూ తిరగాలి.
248
వెంకట్రావుగారు గుమ్మం దిగేసరికి లింగమ్మగారు ఎదురుకాగా,
వెం - లింగమ్మా! వొచ్చావ్ ఎదురుగుండా! నా పని యీ పక్షానికి కాదు. ఎన్నింటికని ఏడవన్రా, భగవానుడా!
లిం - సరే. వొచ్చావ్, నా ప్రాణానికి, ఎదురుగుండా, ఒంటి బ్రాహ్మడివి! నా పని యీ మాసానికికాదు! నేను మాత్రం ఏడుచుకోడంలేదూ?
వెం - అల్లాయితే ఓ పనిచేస్తే మంచిదీ!
లిం - ఏమిటది?
వెం - ఇద్దరికీ ఏడుపే అయినప్పుడు కలిసి ఏడిస్తేనే నయం.
249
మనుమడు - బామ్మా! ఈజాతిబొమ్మ చూశావ్? అచ్చంగా బతికిఉన్నపిల్లాడే! ఆనాలట్టలేం.
బా - మరేరా అబ్బాయి. అయితే ఇవెల్లా సృష్టిస్తారొరీ?
మ - పోతపోస్తారట?
బా - సరేకాని, ఇది ఒక్కక్కటి ఏమాత్రం ?
మ - అయిదేసీ ఆరేసీనూ!
బా - అబ్బో. ఏం ధరా! నా చిన్నతనంలో పిల్లలు వాళ్ళంతట పుట్టుకురావడమేగాని, డబ్బోసి పిల్లల్ని సృష్టించడం అంటూలేదు.
250
ఉమాపతి - ఎమోయ్, కామేశా! రావుగారు రాజకీయంలో కృషి చేస్తున్నాడుగదా! ఇప్పటికి ఏం చేసినట్టూ?
కా - రాజకీయంలో ఎమిటయ్యా చేసేదీ! రాజకీయానికీ ఆడతనానికీ బోలెడు సంబంధం వుందీ!
ఉ - అదేమిటి, అల్లా అంటున్నావు?
కా - రాజకీయంలో, “అల్లానే” అని పలికితే “బహుశా” అన్నమాట. “బహుశా” అని అంటే “లేదుపో” అన్నమాట.
భమిడిపాటి కామేశ్వరరావు రచనలు - 1
56
హాస్యవల్లరి
