పుట:సకలనీతికథానిధానము.pdf/176

170

సకలనీతికథానిధానము

వ.⁠

అట్లు గావున కాకం బర్హంబు గాదని పశు లెల్ల విచారించి గరుడనిం బట్టంబు గట్టి సుఖంబున నుండిరని చెప్పి మఱియు నొక్కకథ వినుమని తంత్రియు నిట్లనియె.

⁠ 230

క.⁠

ప్రమదమునఁ బిశాచంబులు తమ కొక్కని రాజుఁ జేయఁదలఁచినవేళన్ గ్రమ మలర స్థూలకుక్షుం డమరఁగ దుర్బలపిశాచ మర్హుం డనినన్.

⁠ 231

క.⁠

తను భవభీతిపిశాచం బనియెన్ దుర్బలపిశాచ మది పతి యగునే యనినన్ విధి దోడ్పడెనేన్ ఘనుఁడైనను హీనుఁడైన గాంతి వహించున్.

⁠ 232

సీ.⁠

గంగాఖ్యపురమునఁ గలఁడు దరిద్రుండు         దేవదత్తుండను ద్విజవరుండు బలహీనుఁ డతనికి భార్య లిద్దఱు గల         రందుఁ చిన్నది తన యధిపతికిని విధియుక్తమైనట్టి వివిధలడ్డుకములు         మూటగట్టా[1]త్మేశు మ్రోలఁబెట్ట(?) నతఁడు తమ్మునిఁ జూడ నరుగంగ దొంగలు         ముసరి యాతనిచేతి మూట మెసఁగి

⁠

తే.⁠

విషముచేఁ జచ్చుటయును నా విప్రవరుఁడు తస్కరులజేతి శస్త్రముల్ తా ధరించి తలలు ఖండించుకొనిపోయి ధాత్రిపతికిఁ జూపుటయు మెచ్చి ధనము భూసురున కిచ్చి.

⁠ 233

వ.⁠

గృహంబున కనిచి సుఖం బుండు నంత.

⁠ 234

1. దుస్సంధి