పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/293

236

శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము

⁠

పుణ్యాత్మ నీయట్టిపుత్త్రరత్నంబును         గనక పెంచక నిచ్చె ననుచు నిన్ను నెఱ నమ్మియుండఁగ నేడు నీ విచ్చట         శోకించువిధ మేను జూడలేను నాయందు దయను మనంబునఁ గలయిష్ట         మెఱిఁగించుఁ జేసెద నేదియైనఁ

⁠

తే.⁠

జేతిలోఁ జేయిఁ బెట్టి మచ్చిక శిరంబు నివిరి యాచక్రధరుని కన్నీరు దుడచి తాను గన్నీరు నింపఁగఁ బూనినాపె కివ్విధంబుగ ననియె నయ్యీశ్వరుండు.

⁠ 311

చ.⁠

కనుఁగవ మెల్లఁగాఁ దెఱచి కామవికారము మానసంబునం బెనఁగొనఁ దల్లి నీ విపుడు ప్రేమను జెప్పిన దంతె చాలు నీ విను మొకవారణేంద్ర మటవిం బొడసూపఁగ దానివెంబడిం జని గిరి డిగ్గఁగా నెదుటఁ జల్లఁగఁ బుష్పవనంబు గన్పడెన్.

⁠ 312

క.⁠

ఆవనమున నొకసుందరి లావణ్యవిలాసకలిశలక్షణవతియై భావజుబాణముకైవడి గా విద్యుల్లతికరీతిఁ గన్పడె నెదుటన్.

⁠ 313

సీ.⁠

ఆకాంతపాదంబు లమలపల్లవములు         జంఘిక ల్కాహళుల్ సఖియతొడలు కదళికాస్తంభము ల్కటి సైకతంబు మ         ధ్యము గగనంబు హస్తములు శోణ కమము ల్మెఱుంగునూఁగారు చీమలబాఱు         కలికి కుచములు బంగారుగిండ్లు

⁠