పుట:శ్రీ ఆంధ్రకవితరంగిణి - నాలుగవ సంపుటము.pdf/294

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు

శా 5 న వు ౧ తి వలచేత సడ వసుధపై వైచి పరితాప మొందుచు బాప్చబిందువులు 5°రeX eుంజను జూచి దోషాత్మురాల ! త్రగు నె యీ కపట కృత్యంబు సద్వి όλς డగునన్నుఁ జెఱుపఁ నీ కగులాభ మేమి కటకటా యికఁ దనగతి యేమి యనుచుఁ బాట2ూటఁ బాక్కు_ నా భూసురుఁ జూచి యావార వనిత యిట్లనియె まず美ぎ మే వంక నీ పురి యేది సీస్మోత మంతయు నెఱిఁగింపు వుని వాఁడు చెప్ప వింతగా విని యూమె వీడు మత్పుతు): డచి బిట్టమూర్ఛిల్లి యల్లనఁ దెలిసి కనుఁ గ న బాష్పాంబుకణములు బొ కలగ నగచుచు నున్నట్టి వనిత సీక్షించి - వుగు వ స్చే వేటికి మున్రి గెద వదిన దనప్వూచరితి మంతయుఁ జెప్పి నీవు తనయుఁడ వగుదువు తల్లి నే ననినఁ బుడమి పైఁబడి మూర్ఛబొంది యొక్కి-ంత తడవుకు దెతినొంది తిరింుంప నలవి గానిదుస్సహ వూతాృగమనాఘ మద్య పానగోషములు చొప్ప డె నొక్క_యొడవు క్రష్ట వుప-శీ పాత్రక బింక నొం డో`కట నేమార్గమునఁ బాయు దేడవక హోయి XoXに 7ャマ○oae5°に K@R するo3丁"oa పొంగుచుఁ బవహించు పుణ్యతోయముల నొనరఁ బాణ త్యాగ మొనరింపకున్న ననుచుఁ దాఁ గొనివచ్చు నట్టియాగాసరకు 285