ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
రేకు: 0158-6 హిజ్జిజి సంపుటం; 07-344
పల్లవి:
ఇంతవాఁడవు గాఁగానే యిందరు మోహింతురు
సంతసానఁ బెలఁగుదు సరసుఁడవు నీవు
చ.1:
విరహవేళ నెంతేసి వెంగెములాడుదు నిన్ను
యెరవు లేక వోరుతువిన్నియు నీవు
సరసమాడే యప్పుడు సారెనలయింతు నేను
విరసము లేకుందువు వేడుకతో నీవు
చ.2:
కొసరేటి తరినెంత గోరనూఁదుదు నిన్న
అసముతో నవ్వుదువందుకు నీవు
పాసఁగఁ బరాకారైనచో పూబంతినివేతు నిన్ను
సుసరాన వేఁడుకొని చొక్కింతువు నీవు
చ.3:
సరిఁ గూడేయెడనెంత జంకింతు నిన్ను నేను
గరిమనెంత మెత్తువు కాఁగిట నీవు
నిరతి శ్రీవెంకటేశ నేనలమేల్మంగను
మరిగితి నేను కడు మన్నింతువు నీవు