మొు ద టి ప్రు క ర ణ ము റ93 మూఁడు మైళ్లదూరములోనున్న పాఠశాలకు పదిగంటలకు పోఁగలుగుట కింటి వద్ద నెనిమిదిగంటలకే భోజనప్రయత్నములో నుండవలసివచ్చెను; ఇఁక సాయం Toss-ex మైదుగంటలకు పైని గాని యిల్లు చేరలేకుండుటచేత నటుపై నేమియు చేయలేకుంటిని; నాలుగుతరగతులకు పరీక్షాగ్ర ంభములు"గాక భౌషాంతరీ కరణము. కూడ నేనే నేర్పవలసియుండుటచేత వారు వ్రాసినదాని నింటికిఁ గీసికొనివచ్చి దిద్దవలసివచ్చెను. వ్యాధిపీడితమైన నాశరీర దౌర్బల్యమున కీపనులు తో డ్పడి నన్ను లోకమునకంతగా నుపయోగపడలేకుండఁ జేసెను. ఆందుచేత సేఁబది. రైుదేండ్లెప్పడు నిండునా పనిలోనుండి యెప్పడు విముక్తినొందఁగలుగదు. నా యని ప్రతీకించుచుంటిని. నా సేవాఫుస్తక లేఖనమునుబట్టి 1904_వ సంవత్సరము మార్చి నెలతో ੋਹਾਂ కేఁబదియైదేండ్లు నిండును"గాన నాకుపకారవే తనమునకు వ్రాసి యప్పటినుండి నన్ను పనినుండి విడుదల చేయవలసినదని యధికారులకు విన్నపము పంపుకొంటిని. నాపయి యధికాగులకు నన్ను విడిచి పెట్టుట యిష్టములేదు. నాతో చెప్పకయే మాపాఠశాల ముఖ్యాధికారి నేను. పనిచేయుటకు శక్తుఁడనుగానున్నానని విద్యావిచారణాధికారికి వాసెను. నా కెనుబదిరూపాయల పని యిప్పించెదనని చెప్పెను. నాకప్ప డe9ువదిరూపా యల జీతమయినందున నెను బదిరూపాయల పనియిప్పించినను సంవత్సరమయిన - తరువాతఁగాని రెండురూపాయ లెక్కవరావు. నేనెదురుచూడని చిక్కిం కొక్కటికూడ వచ్చెను. నేను మొదట పనిలో ప్రవేశించినప్పడు రాజకీయ వైద్యుఁడునన్ను పరీక్షించి నావయస్సు నిజమయిన దానికంటె నొక్క సంవ త్సరము తక్కువ వేసెను. ఈ హేతువుచేత నే నింకొక్క సంవత్సరము కొలువు చేయవలసియుండెను. అప్పడు నా కుపకారవేతనను నాజీతములో సగము ముప్పదిరూపాయలు వచ్చియుండును. నేను కొలువు సాధ్యమయి నంత శీఘ్రముగా వదలుకోఁ దలఁచుకొన్నందునను, జాగుచేయుటచే శీతకా లము దాటిపోయిన పకమున వైద్యుని నిర్ణయపత్రము దొరకపట నాకు సుల భము కానందునను, డాక్టరువద్ద కు త్తరముతో పోయి నేను కొలువునకు పనికి రానన్న నిర్ణయపత్రమును సంపాదించితిని. చిన్నప్పటినుండియు నన్నుబ్బ
