ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
శశికళ
24
అల నల్ల నాడించి
అరవిచ్చె నీ కనులు
దరిసినది నీ సొగసు
విరిసినది నా మనసు.
విరుచుకొను నీ మేను
వికసించు కల్పకము
ఆత్రమై ఆశతో
చిత్రమై దరినేను.
వాలు చూపుల చూచి
మేలుకొనె నీ వలపు
తొలిపొద్దు కిరణమై
చెంగలువ అరుణమై.
జాళువా పాన్పుదిగి
బాల వయ్యారమై
మ్రోల నిలిచితి వటే
మోకరిల్లితి నేను
ఎవ రెవరి హృదయాలు
ఏమి కాంతించెనో
ఎవ రెవరి భావాలు
ఏమి కాంక్షించెనో !