పుట:Sakalaneetisammatamu.pdf/87

సి.⁠

విషముఁ జూచిన వేళ విషయుక్త మైన              పదార్థంబు చూచినయట్టివేళఁ దలఁకఁబాఱుచును గ్రోతులును రాచిలుకలు              గొరవంకలుసు సారెఁ గూఁత లిడును గన్ను లెఱఁగఁబాఱుఁ గలహంసలకునెల్ల              మఱి మదంబునఁ జెంది మరియుఁ గొంచ మదకోకిలంబులు మరణంబు సెందును              వెన్నెలపులుఁగులు వేగ బడలు

⁠

గీ.⁠

నిందు నొక్కటిచేనైన నెందు లెస్స తాఁ బరీక్షించి ధారుణీధవున కెపుడు భోజనము సేయఁదగు నిట్లు భోజనంబు చేయుచుండినఁ బతి హాని చెందకుండు.

⁠

ప్రాఁతకామందకమున "లలిఁ జకోరములకన్నులు విరాగము లగు" ననుచోట “చకోరస్య విరజ్యేతే నయనే" యనుటకు రెండవకవి మరాళస్య యని పఠించుకొనియె.

287వ పద్యమునకు సరిగా రెండవకామందకమున—

సీ.⁠

భార్యయింటికిఁ జని భద్రసేనుఁడు తొల్లి యామెతోఁబుట్టుచే హతుఁ డగుటయు నాలిగృహంబున కరిగి కారూశుండు తనతనూభవునిచేతనె పొలియుటఁ బ్రియురాలు విషముతోఁ బేలా లొసఁగిన వేగంబ కాశికావిభుఁడు పడుట జడలోన దాఁచుకుండెడుకత్తి తెలియక రమణిచేతన విదూరథుఁడు చెడుట

⁠

గీ.⁠

యటు కరాళాంజనము పూసి యద్ద మందె మేఖలయు నీయ జారూప్య మేదినీశు లవని వైరూప్యసౌవీరు లడఁగు టెఱిఁగి యధిపుఁ డతివలయిండ్లకు నరుగరాదు.

⁠

అని చెప్పుటలో భద్రసేనుఁడు తనబావమఱఁదిచేఁ జంపఁబడె ననియు, కరాళాంజనము పూసిన యద్దమును, అందెయు, మొలనూలును బ్రయోగించి క్రమముగా జారూప్య వైరూప్య సౌవీరరాజులఁ దమతమభార్యలు చంపిరని రాజులకు దేవీగృహగమనము కవి నిషేధించుచున్నాడు. ప్రాచీనకామందకమున భద్రసేనుఁడు