50
శ్రీరంగనాథరామాయణము
ద్విపద
రాముఁడై వచ్చి పురాణపూరుషుఁడు - భూమిపై జన్మించి పొగడు దీపించి
చనుదెంచి కౌశికుజన్నంబుఁ గాచి - యినకులాధీశ్వరుఁ డీద్రోవ వచ్చి
తొలఁగిపోవక నిన్నుఁ ద్రొక్కిన జాలు - జలజలోచన! నీదుశాపంబు దీఱు"1480
నని చెప్పి శీతాద్రి కరిగె గౌతముఁడు - మునిపత్ని ఱారూపమున నుండె నంత.
సురరాజు దనపాటు సురలతోఁ దెల్పఁ - దరమిడి పితృదేవతల వారు వేఁడి
వెరవరులై మేషవృషణముల్ దెచ్చి - సురలు సంధించితి సురలోకపతికి,
నతులపుణ్యాత్మకు లది యాది గాఁగ - గ్రతువులఁ జంపుదు ర్కడఁగి మేషముల
నాఁడాదిగా మునినాథుశాపమునఁ - బోఁడిమి చెడి యీతపోవని నున్న
యాయహల్య నతుల్యహతమనశ్శల్యఁ - జేయవే శ్రీరామ! చిరపుణ్యధామ!"
యని చెప్పి గౌతము నాశ్రమంబునకుఁ - జనుదేర శ్రీరామచరణంబు సోఁక
మొగు లెల్ల విరియ సోమునికళవోలెఁ - బొగ యడంగిన హవ్యభుక్కీలవోలెఁ
గలఁకఁదొలంగిన కమలినివోలె - బలుమష్టు గడిగిన బంగారుబోలె
శ్రీరామపాదరాజీవపరాగ - దూరీకృతాఘసందోహమై యపుడు1490
వెలఁది యంతయు శిలావేషంబు మాని - తిలకించి తనతొంటిదేహంబు పూని
మునిపతిచేత రాముని మహత్త్వంబు - వినినది గాన నావేదండయాన
యామహామహునకు నాతిథ్య మొసఁగి - "శ్రీమీఱ నిటకు విచ్చేసితి గానఁ
జరితార్థ నైతి; మీచరణపద్మములు - దరి నిచ్చి రఘునాథ! త్రైలోక్యనాథ!
మీపాదతీర్థమౌ మిన్నేరు భువన - పాపంబు లెడఁబాపఁ బాల్పడె ననఁగ,
నిలయెల్ల నొకట మి న్నొక్కటఁ గొలిచి - బలి మెట్టి బ్రహ్మాండభాండంబు ముట్టి
నేదశిరోవీథి విహరించు నీదు - పాదముల్ నాదుశాపముఁ బాచు టరుదె?"
యని రాము వినుతించె నంత గౌతముఁడు - సనుదెంచి రఘురామచంద్రుఁ బూజించి
ప్రాకటజనసాఫల్య నహల్యఁ - గైకొని తొల్లింటిగతి విలసిల్లెఁ.
గ్రొవ్విరిజడివాన కుంభినిఁ గురిసె - నవ్వేళ దేవతూర్యంబులు మొరసె;1500
ఘనపుణ్యు లందుండి కదలి మిన్నంటి - తనరు ప్రాకారసౌధముల యూథముల
నమరిక రత్నగేహముల వాహముల - రమణీయరాజమార్గముల దుర్గముల
నలనొప్పు శృంగారవనుల జవ్వనులఁ - బొలుచు సంతతశుభంబుల నిభంబులను
శ్రీరామలక్ష్మణులు విశ్వామిత్రునితో మిథిలఁ జేరుట
ననువొందు వైరివర్గాశిథిలకును - జనకుని మిథిలకు జనుదెంచి రంతఁ.
గాళింగ నేపాళ కర్ణాట లాట - మాళవ సౌవీర మగధ పాంచాల
కురు పాండ్య బర్బర కుంత లావంతి - మరు తురుష్కాభీర మనుజవల్లభుల
ఘనతరయాగోపకరణభాగముల - ననురూపపశుగణాయతనయూపముల
