పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/323

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

శ్రీరాములు సువేలాద్రి చేరుట

దడయక వనచరదళము లేతెంచు - కడుసంభ్రమముఁ జూచి ఘనధనుర్ఘోష
మడరింప బ్రహ్మాండ మనిసిన ట్లయ్యె - నుడువీథి జుక్కలు నురలె మ్రోయుచును.
బెడిదంబుగా భూమి బెగడొంది యడరె - నుడుకారి వైదేహి యుల్లంబు చెలఁగె
ఖండపరశు శిరఃకంపఁబుఁ జేసె - దండి రాక్షసు లెల్లఁ దల్లడపడిరి
చారులచే రామజననాథు రాక - యారావణుఁడు విని యఖిలరాక్షసుల
బిలిపించి నవరత్నపీఠంబునందుఁ - గొలువుండె నసురులు గొలువఁ బెక్కండ్రు
అంత నావృత్తాంత మంతయు నెఱిఁగి - చింతించి కైకేశి చిడిముడితోడ1160
వంత గుందుచు మాల్యవంతునిఁ బిలిచి - యెంతయుఁ బొగలుచు ననియె నాతనికి
"అలఘువిక్రమశీలుఁ డారామవిభుఁడు - చలమున వానరసైన్యంబుతోడ
విడిసెను వేలాద్రి విను మింక లంక - చెడును దప్పదు బ్రహ్మశివులు గాచినను
బదుఁ డింక మనము నప్పఙ్క్తికంఠునికి - విదితంబుగా సీత విడు మని బుద్ధి
చెప్పి వత్తము నీతి శీఘ్రంబ యిపుడు - చెప్పిన మనబుద్ధి చెవి యాని వినునె?
యైనను తలిదండ్రు లైనట్టివారు - తనయుండు ధర్మంబు దప్పి నడిచినను
దగ బుద్ధి సెప్పుట తగవు ధర్మంబు - లగు నంచుఁ జెప్పుదు ననఘాత్మ! బుధులు
విను మున్నె నాకు నావిశ్రవసుండు - వినిపించె నంతయు విశదంబు గాఁగ”
ననుచు దేవరహస్య మతనికిఁ జెప్ప - విని మాల్యవంతుండు వెఱగంది కూఁతుఁ
గనుఁగొని "యది యట్ల కా కేల పోవు? - మనబుద్ది వినఁ డని మానంగరాదు1170
అమ్మ! నీవును నేను నద్దశాస్యునకు - నిమ్మహామంత్రంబు లిన్నియుఁ దెలియఁ
జెప్పుదు మనము మీస్థితిగతు లెల్ల - నిప్పుడె గదలుద మిది వేళ గాన
వలనొప్ప నావిశ్రవసునియాపలుకు - దలగ బ్రహ్మాదులు దప్పింపలేరు;
చెప్పుము నీవు నేర్చిననీతు లెల్ల - నొప్పుగ" ననవుడు నువిద యాక్షణమె
పసిఁడిపల్లకిమీఁదఁ బరఁగఁ గూర్చుండి - యసముతో నచ్చరయతివలు మోయ
ధవళాంబరంబులు తగునట్లు గట్టి - ధవళచామరములు ధవళమాల్యములు
ధవళగంధంబులు ధవళాక్షతములు - ధవళభూషణములు తలకొని ప్రేమ
నవిరళంబుగఁ దాల్చి యతివైభవమునఁ - దవిలి దివ్యాంగనాతతి వెంట నడువ
సుతభృత్యహితబంధుసోదరుల్ నడువ - వ్రతధర్మగుణచారువర్తనుల్ నడువ
శ్రుతిపాఠతంత్రులు సూనృతోన్నతులు - వ్రతధర్మగుణచారువర్తనుల్ నడువఁ1180
గిన్నరగంధర్వగీర్వాణసిద్ధ - పన్నగాసురయక్షభామలు నడువ
వంకృతి యను మాల్యవంతునివనిత - సంకృతి యనుమాలి సతి కేతుమతియు
మానినియైన సుమాలియింతియును - దానవాంగనలు గొందఱు వెంట నడువ
ముగ్గురుతల్లులు ముందఱ వెనుక - డగ్గరి నడువంగ ధవళచామరలు