పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/171

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

అతఁడు భక్తుఁడు గాన నలుగఁ డాతనికి - నతులితగతి విష్ణు నర్థింతు నేని
చాల నాతఁడు మెచ్చి చనుదెంచి వరము - పాలించు టెపుడు? నాపగ దీరు టెపుడు?
అరయఁ ద్రిమూర్తుల హరిహరబ్రహ్మ - లరవిందహితరూప మై యుండు నండ్రు.
కావున రవిఁగూర్చి కడునిష్ఠఁ దపము - గావించి మెప్పించి కదనరంగమున
దనుజనాయకుఁ డైన దశకంఠుఁ ద్రుంతు"- నని యెంచి తపము సేయఁగఁ బూనునంత,
వనరుహాప్తుఁడు మెచ్చి వరఖడ్గ మొకటి - పనిచె దానవునకుఁ బగ దీఱుటకును,340
దానిఁ గైకొనఁడయ్యె దర్పాంధుఁ డగుట - నానిమిత్తమున నీయనుజున కబ్బె
నాహేతి యటుగాక యసురచేఁ బడిన - సాహసంబున నేఁచు జగము లన్నియును
దైవకృతంబున దైత్యుండు మడిసె - నీవిచారం బేల? యినవంశతిలక!
కలన రావణుఁ గెల్చెఁ గార్తవీర్యుండు - చలమొప్ప నాతనిఁ జంపె భార్గవుఁడు;
నట్టి భార్గవరాము ననిలోనఁ బట్టి - కొట్టితి బీరంబు క్రొవ్వును నణఁగ
నట్టినీచే రావణాదిరాక్షసులు - గట్టిగా దురమునఁ గడతేరఁగలరు "
అనవుడు రఘురాముఁ డాశ్చర్య మంది - వినతుఁడై మౌనుల వేడ్కతో ననిచె

శూర్పణఖ కుమారుని గూర్చి శోకించుట

నంత శూర్పణఖ నిత్యము దెచ్చినట్లు - వింతిగా నన్నంబు వివిధభక్ష్యములు
పొసఁగ నించిన బోనపుటికె చేఁ బూని - వెస వచ్చి తునిసిన వెదురుజొంపంబు
నడుమ ఖండంబులై నలిఁ బడియున్న - కొడుకుఁ గనుంగొని కుంభిని వ్రాలి350
తెలిసి యత్తునుకలు దృఢముగాఁ గూర్చి - పలవించి పలవించి పణఁతి యిట్లనియె.
“నోకుమారకచంద్ర! యుచితమే నన్నుఁ - గైకొన వది యేమి కన్నులు దెఱచి
తగుమామ యనక ప్రతాపలంకేంద్రుఁ - డగు రావణునిఁ జంప నాత్మఁ గోరినను
నీ కొనఁగూడునే? నేరవై తకట - యాకార్తవీర్యుచే నణఁగెనే యతఁడు?
అనరణ్యుశాపాగ్ని నణఁగెనే యతఁడు? - వనజసంభవుచాపవహ్నిచేఁ దెగెనె?
నలకూబరునిచేత నడఁగెనే యతఁడు? - అల నందికోపానలార్చులఁ బడెనె?
శాండిల్యమౌనిరోషంబునఁ జెడెనె? - యొండేల? ధననాథుఁ డుండెనే లంకఁ?
బగ వల దన్న నాపల్కుఁ గైకొనక - తెగితి రావణుఁ డేలఁ దెగును నీచేత?
ధర్మదేవతమాట తల్లిమా టండ్రు - నిర్మలాత్మక విన నేరవై తకట!
తపము పండె ననంగఁ దగ నీకు బుద్ధి - గపటించె దైవంబు కత లేల యింక?"360
నని యని శోకించి యక్కుమారకునిఁ - గనుఁగొని యగ్నిసంస్కారంబు చేసి
యనతిదూరంబున నచలసమాధిఁ - దనరుచు నున్న పెద్దలఁ జేరఁబోయి
“యోరి! కన్నులు మూసి యుడుగక నిష్ఠ - ఘోరతపంబు గైకొని సేయురీతిఁ
దలను మోపెడుజడల్ ధరియించి బూది - యలఁది జన్నంబున నందఱుఁ గూడి
తొలఁగక మేఁకపోతులమెడల్ విఱిచి - పొలుపార నుడికించి పొట్టల నిండ