మునులభాగ్యంబున మునివృత్తి మోచి - వనమునఁ దపసివై వర్తింప వచ్చి
యరుదారఁ జిత్రకూటాద్రి కేతెంచి - వరమతి నొక్కసంవత్సరం బుండి
శరభంగమౌనియాశ్రమము కేతెంచి - శరణు చొచ్చిన మునీశ్వరులను గాచి
దనుజులఁ జంపెదఁ దలఁకకుఁ డింక - నని ప్రీతి మునులకు నభయంబు లిచ్చి
కరుణించి తని విని కాకుత్స్థతిలక - పరమసంతోషసంపన్నుఁడ నైతి”
యర్థిఁ బూజించి యతులదివ్యాస్త్ర - ఘనశస్త్రకోదండకవచాదు లిచ్చె
నిచ్చినఁ గైకొని యినకులాధీశుఁ - డచ్చట సుఖగోష్ఠి నారాత్రి నిలిచె,
ఘటసంభవుఁడు భావికార్య మూహించి - పటుతరవాక్యుఁడై పలికె నిట్లనుచు.
గోదావరీతీరమున శ్రీరాముఁడు నివసించుట - జటాయువుతో మైత్రి
"శ్రీరామ! గోదావరీసరిత్పుణ్య - వారిశీతలగంధవాహకుమార!
ఘటితనర్తనవనాంగణలతాతటికి - జటికృతపూజ ధూర్జటికి నాపంచ220
వటికిఁ బొ" మ్మన రఘువంశుఁ డచ్చటికి - ఘటసూతి వీడ్కొని కదలిపోవుచును,
నడుత్రోవ నొకపక్షినాథుని ఱెక్క - లుడివోని కులగిరులో యని చాలఁ
గని దైత్యుఁ డనుబుద్ధి గదసి నీ వెవ్వఁ - డనుటయు ముదమంది యాపక్షి పలికె.
“గరుడాగ్రజాతుండు కశ్యపతనయుఁ - డరుణసారథి యైన యరుణుండు ఘనుఁడు
మాతండ్రి మఱియు సంపాతి మాయన్న - మీతండ్రిసఖుఁడ సుమీ! యేను రామ!
యితరుండఁ గాను మీహితకార్యపరుఁడ - నతులసాహసుఁడ జటాయు వన్వాఁడ.
నీవనంబును నసురేంద్రసేవితము - గావున వైదేహి గావుఁ దేమఱక”
ననవుడు శ్రీరాముఁ డట్లుగా నతని - మనమున యోజించి మైత్రిఁ బూజించి,
యటఁ బంచవటి కేగి యందున్నమునులఁ - బటుతపోధనుల సంభావించి మ్రొక్కి
కరమర్థి వారు సత్కారముల్ సేయ - ధరణీతనయఁ జూచి తమ్మునిఁ జూచి230
పొలుపొంద నెందును బుణ్యాశ్రమములు - గలయఁ బెక్కులు పొడగందుముకాక
యీగౌతమీగంగ యీసరోవరము - లీగిరు లీతరు లీయాశ్రమములు
ఎందును బొడగంటిమే యిటఁ గ్రింద - నిందుండెదము మన కింపొందు ననుచు
నానందమును బొంది యందున్నమునుల - యానతిఁ గైకొని యాప్రొద్దె కదలి
తాను లక్ష్మణుఁడును దగుపర్ణశాల - యూనిన క్రమముతో నొప్పారఁ గట్టి
తమ్ముఁడు దానును దానిఁ బూజించి - యమ్మహీసుతఁ గూడి యనురాగ మెసఁగ
నాపర్ణశాలలో నం దాఱునెలలు - దీపించి పేర్మి వర్తించుచునుండె
హేమంతవర్ణనము
అంత నీహారధరాక్రాంతదశది - శాంతమై హేమంత మవనిఁ బర్వుటయు
వేకువ నొకనాఁడు వెలఁదియుఁ దాను - తేకువ గౌతమిఁ దీర్థ మాడంగఁ
జనుచు రాముఁడు మైత్రి సౌమిత్రిఁ జూచి - కనుఁగొంటివే శీతకాలంబు మహిమ240
