ద్వితీయాశ్వాసము
95
నొక్కగుం డెగయంగ ◆ నువ్వున వై చి
యదియె చూడుము నీవు ◆ నందలిచూపు
వదలిన శిరముపై ◆ వడిఁబడు ననుడు
నాచూపు మరలింప ◆ నాత్మలో వెఱచి
రాచూలి యోగమా ◆ ర్గమున నుండఁగను
బదపడి యాతని ◆ భాగ్యంబుకతన
ముదమార నాలుగు ◆ మొండ్లులయందుఁ
గరపదంబులయందుఁ ◆ గనుపించు మొలక
లలరిక్రొమ్మోనులు ◆ నల్లనే వచ్చి
లలితాంఘ్రికరయుగ ◆ ళంబులవ్రేళ్లఁ
బరగగోళ్లును రెంటఁ ◆ బది విస్తరించి
నాఁడునాటికిఁ జాల ◆ నయమెక్కి వచ్చు
పోఁడిమి కానాథ ◆ ముఖ్యుఁ డుల్లముస
ముద నమంది యతనికి ◆ ముక్కంటికరుణఁ
బదకరాంబుజము లు ◆ ద్భవమంది మించి
కడిఁదిమైఁ దొల్లిటి ◆ కంటెను మంచి
యొడికమై వ్యవహార ◆ యోగ్యమై యుండఁ
జేయుదు నని మీఁది ◆ శిలఁ బాయఁ దీసి
కాయజారాతికిఁ ◆ గడుభక్తి మ్రొక్కి
యాతని నిలమీఁద ◆ నల్లన దించి
చేతులు చంకలఁ ◆ జెలువొంద గ్రుచ్చి
పట్టి మెల్లనె యెత్తి ◆ పాదము లుర్వి
మెట్టింప ధైర్యంబు ◆ మిగుల రాసుతుఁడు
లాగుగా నూఁది మె ◆ ల్లనె నడుపాడ
నాగతిఁ బూన హ ◆ స్తాంబుజంబునకుఁ
దనచేతి దండ మూఁ ◆ తగ నిచ్చి నడువఁ
బనుపుచు నిజగుహా ◆ భవనంబులోనఁ
బనుపడ నడిపించి ◆ పదపడి వెడలి
చని కొంతదవ్వుదాఁ ◆ జరియింపఁజేసి
కరుణించి యతనికిఁ ◆ గలసిద్ధు లెల్ల
నరుదుగా నొసఁగి కృ ◆ తార్థునిఁజేసె
నయమెక్కి మొండ్లను ◆ నాల్గింటియందు
నయముగ రంగవ ◆ ర్ణంబులై మొలచెఁ
