ద్వితీయాశ్వాసము
91
బొడగాంచి నందనుఁ ◆ బొడగానలేక
కడుపు భుగల్లనఁ ◆ గడఁగు శోకాగ్ని
నడలుచు హా పుత్త్ర ◆ హా పుత్త్ర యనుచు
నామహీశుఁడును ర ◆ త్నాంగిదేవియును
భూమిపైఁబడి మూర్ఛ ◆ బొంది యొక్కింత
తడవుకుఁదెలిసి సుం ◆ దరియును దాను
నడుగులు తడఁబడ ◆ నశ్రులు రాల
నాపొంత పొదరిండ్ల ◆ నచ్చటితరుల
నేపార గిరులను ◆ నెలమిఁ గొలఁకులఁ
బొదల నెలుంగెత్తి ◆ పుత్త్రునిఁ జీరి
వెదకుచు నోలతా ◆ బృందంబులార!
కరులార ! గిరులార ! ◆ ఖగపంక్తులార!
తరులార ! హరులార ! ◆ తాపసులార!
కాన రే మాపుత్త్రు ◆ గమలాప్తతేజుఁ
గాన రే మాపట్టిఁ ◆ గాంతామనోజుఁ
గానరే మాసుతుఁ ◆ గల్మషదూరుఁ
గాన రే మాసూనుఁ ◆ గనకాద్రిధీరు
ననియని విభ్రాంతు ◆ లైనోళ్లు నొవ్వఁ
దనువులు చెమరింపఁ ◆ దనరు వారలకు
[1]గుఱిపట్టు లెగయంగఁ ◆ గుత్తుక లెండ
మరలుచుఁ గ్రుమ్మరి ◆ మగువయుఁ దాను
జనుదెంచి యాకర ◆ చరణఖండములు
తనయురంబునఁ జేర్చి ◆ ధరణీశ్వరుండు
వివిధభంగులఁ బ్రలా ◆ పించుచు నుండె
అవి దాను గైకొని ◆ యారాజుదేవి
మక్కువనెక్కొన ◆ మాటిమాటికిని
గ్రక్కున నక్కున ◆ గదియించుకొనుచుఁ
గొడుకుఁ జిట్టాడింపఁ ◆ గోరి ని న్నెలమి
నడుగిడు మనెడి నీ ◆ యడుగు లి వయ్య
తటుకున రమ్ము నా ◆ తండ్రి నీ వనుచుఁ
జిటికెలు వెట్టు నీ ◆ చేతు లి వయ్య
ఒత్తి నా చన్నిచ్చి ◆ యోమినమేని
- ↑ గురుపెట్టు.
