శ్రీరామునికడకు శూర్పణఖ వచ్చుట
| మ. |
దిశ లాకాశము ముంచుమంచుల మృగీదృష్టిస్తనాశ్లిష్టులన్
దశమావస్థలఁ బెట్టునట్టి తఱి సీతాసేవ్యుఁ డౌ నేతకున్
దశకంఠాసురు చెల్లె లాసపడెఁ బద్మాదేవి కేల్ దమ్మికిం
బిశితంపున్సవి నేఁగు డేఁగచెలి తబ్బిబ్బైన చందంబునన్.
|
|
| క. |
ఆసపడి చుప్పనాతిపి,సాసి తనుం డాసి హృదయజాతానీతా
యాసముఁ దెలిపిన విని పరి,హాసము దొలఁకంగ నాతఁ డాసతిఁ బలికెన్.
| 32
|
| చ. |
ఓఱవరి వౌదు నీ వయిన ; నొక్కతె కోర్వమి నన్నొకప్పుడే
మఱక భజించు నీతరుణి ; మంటికి వింటికీ భంగురంపుటే
డ్తెఱ ఘటియింపఁ జాలిన యతి ప్రమదావహ, దీనిమాయకు
న్వెఱతుము గాక లేక కనువిందగు నిం దగులంగఁ జెల్లదే.
| 33
|
| చ. |
మగువరొ వీఁడె లక్ష్మణుఁడు మన్మథమన్మథుఁ డీశుభాంగుఁ డే
తగులును లేక యీయడవి దండొనరింపఁగ వచ్చినాడు, నీ
జిగిబిగిఁ జూచెనేని తమిఁ జిత్తము హత్తకపోదు వానికిం
బగలును రాత్రియు న్నిదురపట్టదు కంటికి విప్రయుక్తతన్.
| 34
|
| క. |
కాన నతం డీమేనుం, గౌనుం జిగితొడలు నడలు కన్నులుఁ జన్నుల్
వేనోళ్లఁ బొగడఁ జనుమన, నానీలిపిసాళి మోహనొకృతి యగుచున్.
| 35
|
| మ. |
చరణాబ్దంబుల గిల్కు మట్టెలరొద ల్సంధిల్లఁ బాలిండ్లపై
నెరజాఱున్నును పైఁట నీ టిడఁ గటాక్షాలోకనాళీక దం
తురితోపాంతధరిత్రి యై కవసి యెంతోమైత్రి సౌమిత్రితో
సరసాలాపము చూప నాతఁ డను హాస్యప్రక్రియాశీలుఁడై.
| 36
|
| ఉ. |
దాసుఁడ నేను రామున కతండు మదీశ్వరుఁ డామహాత్ము పొం
దే సవరించి లోకులకు దేవులసానివి గాక నీ నిఁకన్
దాసివి గాఁ దలంచు టుచితంబె విదేహతనూజ కిప్పు డా
భూసుతపుణ్య మేమి నినుఁ బోలునె రూపవిలాససంపదన్.
| 37
|
| ఉ. |
కొమ్మరొ దండు తాణెమునకు న్వెనుకోఁ దగుదానవీవు నీ
యెమ్మెకు రాముఁ డాసపడు నింతయ కాక నిరాకరింపఁ బోఁ
డిమ్మగు దుష్టసత్త్వముల కివ్వని యయ్యవనీజ యిచ్చటం
ద్రిమ్మరనోప దన్నిటను నీ కతఁడే పతి చుమ్ము పొ మ్మనన్.
| 38
|
