మాధవ విజయము
సమ : అట్లె. [స్వగతము] మాలతితో సంభాషించుటకు తరుణము దొరకినది.
విజ : మాధవుని వేఁటనేర్పును రాజశేఖరునియొద్ద అగ్గించి వానిలో అసూయ ప్రేరేపితిని; రాజశేఖరుఁడు తన నైపుణ్యము నా యెదుట ప్రదర్శింప నువ్విళ్ళూరుచున్నాఁడు. ఈనాఁడు సాయంకాలమె మే మిర్వురము అరణ్యమునకు వత్తుము; మన పరివారములోని కొందఱుమాఱువేషములుధరించి అచ్చట వేచియుండవలయును. సమయముచూచి ఆతని కాలుసేతులు బంధించి గుఱ్ఱముపై వేసికొని ఈ నాఁటిరాత్రియె పట్టణముజేర్చి పాతాళగృహమున దాచవలయును. ఇచ్చటను అచ్చటను ఈ రహస్యము ఎవ్వరికిని తెలియఁగూడదు.
సమ : అట్లే యొనర్చెదను.
విజ : [పుస్తకము చేతికి తీసికొని చూచుచుండును]
సమ : [స్వగతము] ఈతని యొక్కొక్కరహస్యమును నావాంఛాపూర్తికి ఒకొక్క సోపానమగుచున్నది. మాలతిని నేను పెండ్లిచేసికొని తీఱవలయు. ఆకాంతపై ననురాగము నాకు నానాఁటికి హెచ్చుచున్నది. ఎన్ని దినములు దాఁచఁగలను. ఏల దాఁచవలయును?
విజ : [తలయెత్తి జూచి] సమరసేనా ఇచ్చటనే యున్నావా? నిదురలేని కలలు గనుట నాసేనాధిపతులకు తగిన యుద్యోగము కాదు.
సమ : శిలాక్షరప్రాయమైన మీవాగ్దానము నామనమున మధుర స్వప్నము సృజించినది.
విజ : అందుకు నాపైన సొడ్డు పెట్టెదవా? తీఱికచూచి వాగ్వాద వినోదము ననుభవింతము. నీకప్పగించిన కార్యము కాలయాపనము సేయక నిర్వహింపుము.
సమ : [తలవంచుకొని] నా సేనకు తగిన ప్రతిఫలము ముట్టునని నా కేమి నమ్మకము?