కవికోకిల గ్రంథావళి
సమ : అట్లయిన ఎప్పటికిని రాజశేఖరవర్మ మనదుర్గమును ప్రాణముతో వదలరాదు.
విజ : అవును! అది నిశ్చయము.
సమ : మఱియొకటి యాలోచింపుఁడు. పుత్రహీనుఁడైన శాంతవర్మ మాధవు నింటనుంచుకొని మనోరమ నిచ్చి వివాహము చేయవచ్చును; అట్లే అగునేని మన ప్రయత్నములన్నియు విఫలములగును.
విజ : [నవ్వుచు] సమరసేనా, నేనంత మూఢుఁడననుకొంటివా? పరస్పర ద్వేషముండుటవలన రాజశేఖరుని మాధవుఁడే చంపెనని రూపింపవచ్చును.
సమ : మీరు ప్రతిభావంతులు; మీయెదుట నేను మందమతిని.
విజ : మనోరమ మాధవునిపై ఆస వదలుకొనకతప్పదు.
సమ : శాంతవర్మకు మీరుతప్ప వేఱుగతి యుండదు.
విజ : ఇట్టిసందర్భముల వివాహము కొంచెమాలస్యమైనను జరిగితీరును.
సమ : పెండ్లికూఁతురితోడ అరణముగ రాజ్యమును హస్తగతమగును.
విజ : నా భావిజీవితమును ప్రభాతమువలె స్వర్ణమయమై పొడకట్టుచున్నది!
సమ : మీ యనుచరుని జీవితముగూడ నట్లే యొనర్పవలయును.
విజ : సమరసేనా, నిన్ను మఱతు ననుకొంటివా? వసంతపురమున రాజప్రతినిధియగుట కంత తీసిపోవు.
సమ : [సంతోషముతో] మీ చిత్తము, నా భాగ్యము.
విజ : మన మిప్పుడు ఊహ్యమైన యానందము ననుభవించుచు కర్తవ్యమునుమఱవరాదు. నేనిచ్చట కొన్నిదినము లుండవలసివచ్చును. నీవు పరివారమును దీసికొని హేమనగరమునకు వెడలుము. మన మాలతీదేవికి ఇచ్చటి వృత్తాంతము లేవియు తెలియఁగూడదని పరిచారకుల హెచ్చరింపుము.
