పుట:2015.390519.Shashamka-Vijayamu.pdf/99

చతుర్థాశ్వాసము

99

⁠

ర్చి హితోక్తిం గడుప్రొద్దు వోయె ననుచున్ శిష్యావళిం బంచి యా మహిళారత్నము వేడ్కభర్త భుజియింపం దా కృతాహారియై.

⁠ 117

చ.⁠

కపటయుతాంతరంగమున గ్రక్కున ముందఱిజాముకూటమిన్ స్వపతిని నిద్రఁబుచ్చి తనపై నతఁ డుంచిన కే ల్దెమల్చి పా నుపుపయి నుంచి లేచి పదనూపురము ల్సడలించి తల్పు నే రుపు తగఁ బుట్టిగొళ్లెమిడి రూపవతీమణి సంభ్రమంబునన్.

⁠ 118

సీ.⁠

విప్పుకప్పగుగొప్పకొప్పున విరినల్ల         కలువలదండలు చెలువు మీఱ సిబ్బెంపుగబ్బిబల్గుబ్బచన్దవను మీ         సరము లౌనీలంపుశరము లమర కళుకుహెందళుకులం గులుకుమైమృగనాభి         పంకంబు నెఱపూఁత పొంక మలర మేలుడాల్మీలనే ల్గ్రాలుకన్ను లు సోగ         కాటుకరేఖలు నీటు మెఱయఁ

⁠

గీ.⁠

బొసఁగ కఱవన్నెసాలువు ముసుఁగువెట్టి చాలసొమ్ములు పూలు బాగాలుఁ గొనుచు గురునిజవరాలు తమతోటగోడ దాఁటి శశిఁ గదియ వచ్చె సతు లెంత జంత లౌర!

⁠ 119

క.⁠

ఆరీతిఁ జేర వచ్చిన తారాతరలాక్షిఁ గాంచి తారావిభుఁడున్ రా రమ్మని చేరం జని గారవమున బార సాఁచి కౌఁగిటఁ జేర్చెన్.

⁠ 120

చ.⁠

అనుగతహారవత్ప్రచుర మాపరిచుంబితదంతవాస మ త్యనుపమమోహజాతపులకాంకుర మర్ధనిమీలితేక్షణం బనవరతస్ఫురన్మణిత మత్యనురాగనిరస్తనీవిబం ధన మగుచుం జెలంగెఁ గడుఁ దద్రతిసౌఖ్యరసాతిభూతియై.

⁠ 121

ఉ.⁠

మానినిఁ గూడి యిట్టు లసమానసుఖాంగజకేళిఁ దేలి తా నానలినారి నారిని ప్రియంబునఁ దోడ్కొని వేడ్కతో నిశిన్ బూనిక మీఱఁగా నరిగి పూర్వదిగీశపురాభ మౌప్రతి స్థానపురి న్వసించె నయశంబునకు భయ మేమి కామికిన్.

⁠ 122